Opinie czytelników
Podsumowanie:Powieść Sanory Babb „Whose Names Are Unknown” to przejmujący, empatyczny portret epoki Dust Bowl i jej wpływu na wysiedlonych rolników. Pierwotnie napisana w latach trzydziestych XX wieku, ale opóźniona w publikacji z powodu konkurencji z „Gronami gniewu” Steinbecka, oddaje zmagania i odporność osób dotkniętych katastrofami gospodarczymi i środowiskowymi. Czytelnicy doceniają szczegółowy rozwój postaci Babb i jej zdolność do wywoływania emocjonalnej głębi, a niektórzy twierdzą, że oferuje ona bardziej osobistą perspektywę niż praca Steinbecka.
Zalety:⬤ Mistrzowskie pisarstwo z emocjonalną głębią i żywymi opisami Dust Bowl i jego skutków.
⬤ Silny rozwój postaci, który przedstawia rolników jako odporne jednostki z marzeniami i godnością.
⬤ Wciągająca narracja, która oferuje realistyczną refleksję na temat trudności, z jakimi borykały się rodziny podczas Wielkiego Kryzysu.
⬤ Zapewnia komplementarną perspektywę do „Gron gniewu” Steinbecka, podkreślając osobiste historie przetrwania.
⬤ Autentycznie oddaje własne doświadczenia autora jako obserwatora.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że pisarstwo jest mniej dopracowane w porównaniu do twórczości Steinbecka.
⬤ Tempo w niektórych częściach narracji może wydawać się powolne lub pracochłonne.
⬤ Kilku krytyków wspomina, że książka może nie rezonować tak silnie ze współczesnymi czytelnikami niezaznajomionymi z kontekstem historycznym lub jego znaczeniem.
(na podstawie 240 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Whose Names Are Unknown
Zawartość książki:
Długo ukrywana powieść Sanory Babb Whose Names Are Unknown opowiada intymną historię farmerów z High Plains, którzy uciekali przed burzami pyłowymi podczas Wielkiego Kryzysu. Napisana z empatią dla trudnej sytuacji rolników, ta potężna narracja oparta jest na doświadczeniach autorki z pierwszej ręki.
Ta jasna i pozbawiona sentymentów historia koncentruje się na fikcyjnej rodzinie Dunne, która walczy o przetrwanie i przetrwanie, nigdy nie tracąc wiary w siebie. W Oklahoma Panhandle, Milt, Julia, ich dwie małe córeczki i ojciec Milta, Konkie, dzielą życie w ciasnych warunkach w jednopokojowej ziemiance, w której nigdy nie ma co jeść. Jednak w znoju ich codziennego życia kryją się aspiracje, nieudane marzenia i ulotne chwile nadziei. Ziemia jest ich marzeniem.
Rodzina Dunne'ów i otaczający ich farmerzy desperacko walczą o ziemię, którą kochają, ale susze lat trzydziestych zmuszają ich do porzucenia pól. Kiedy dołączają do exodusu do nawadnianych dolin Kalifornii, odkrywają nie ziemię obiecaną, ale nieuczciwy system pracy wymierzony w pozbawionych środków do życia imigrantów. System etykietuje wszystkich rolników takich jak oni jako bezwartościowych "Okies" i przeznacza ich do bicia, a nawet gorzej, gdy ciężko pracujący mężczyźni i kobiety, tacy jak Milt i Julia, sprzeciwiają się płacom tak niskim, że nie są w stanie wyżywić swoich dzieci. Nieformalne relacje społeczne, jakie rolnicy z suchych terenów znali na Wysokich Równinach, stopniowo łączą się we wspólną determinację, by stawić opór. Zdając sobie sprawę, że zjednoczona społeczność jest ich najlepszą nadzieją na przetrwanie, Dunnesowie dołączają do swoich kolegów robotników i rozpoczynają walkę o poprawę warunków pracy imigrantów poprzez demokratyczną organizację i zbiorowy protest.
Babb napisała Whose Names are Unknown w latach trzydziestych XX wieku, pracując z rolnikami-uchodźcami w obozach Farm Security Administration (FSA) w Kalifornii. Pochodząca z Oklahoma Panhandle Babb, która po raz pierwszy przybyła do Los Angeles w 1929 roku jako dziennikarka, dołączyła do administratora obozu FSA Toma Collinsa w 1938 roku, aby pomóc wykorzenionym rolnikom. Jak zauważa Lawrence R. Rodgers w swojej przedmowie, Babb przesłała manuskrypt tej książki do Random House do rozważenia w 1939 roku. Redaktor Bennett Cerf planował opublikować tę "wyjątkowo dobrą" powieść, ale kiedy "Grona gniewu" Johna Steinbecka przetoczyły się przez naród, Cerf wyjaśnił, że rynek nie może obsłużyć dwóch książek na ten temat.
Od tego czasu Babb podzieliła się swoim rękopisem z zainteresowanymi naukowcami, którzy uznali go za klasyk sam w sobie. W czasach, gdy kraj był głęboko podzielony w kwestiach ustawodawstwa socjalnego, a miliony bezrobotnych i bezdomnych dryfowały, Babb nagrała historie ludzi, których bardzo szanowała, tych "których imiona są nieznane". W ten sposób przywróciła im tożsamość i godność, a także nadała ludzką twarz katastrofie gospodarczej i niepokojom społecznym.
