Czyja Ziemia Święta? Archeologia spotyka się z geopolityką na dzisiejszym Bliskim Wschodzie

Opinie czytelników

Książka „Czyja Ziemia Święta? Archaeology Meets Geopolitics in Today's Middle East” autorstwa dr Kennetha L. Hansona bada dowody archeologiczne potwierdzające żydowskie roszczenia do Ziemi Izraela, jednocześnie zagłębiając się w historyczne i polityczne implikacje tych odkryć. W recenzjach można znaleźć zarówno pochwały za dogłębność i jasność w przedstawianiu archeologicznych narracji, jak i krytykę za postrzeganą stronniczość i łączenie archeologii z opiniami politycznymi.

⬤ Dobrze napisana i zwięzła prezentacja odkryć archeologicznych.
⬤ Zapewnia dogłębną eksplorację historii Izraela i judaizmu.
⬤ Pięknie zilustrowana, poprawiająca wrażenia z lektury.
⬤ Wciągająca i pouczająca, prezentująca fascynującą narrację o Ziemi Izraela.

⬤ Oskarżany o stronniczość wobec żydowskich roszczeń, ignorując wielokulturową historię regionu.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że poglądy polityczne autora są natrętne i nieistotne dla dyskusji archeologicznych.
⬤ Krytycy twierdzą, że książka promuje niebezpieczne ideologie polityczne, które mogą uzasadniać wydalenie nie-Żydów z Izraela.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Whose Holy Land?: Archaeology Meets Geopolitics in Today's Middle East

Zawartość książki:

Archeologia biblijna to coś więcej niż tylko mało znana dziedzina akademicka. To współczesne pole minowe, którego implikacje mogą determinować bieg przyszłych wydarzeń na Bliskim Wschodzie i na całym świecie. Starożytne artefakty są czymś więcej niż tylko eksponatami muzealnymi - są opowiadaczami historii, świadkami prawdy o tym, kto i kiedy żył na tej starożytnej ziemi. Archeologia ostatecznie dotyczy historii, a historia jest racją bytu dla Żydów mieszkających na tej ziemi.

Czyja jest Ziemia Święta? gromadzi archeologiczne dowody na obecność Żydów w Jerozolimie i okolicach, sięgające epoki brązu w XX wieku p.n.e. Kananejczycy oczywiście zniknęli, podobnie jak cała linia starożytnych Rzymian i Bizantyjczyków. Nie ma Egipcjan (tylko plemiona arabskie, które podbiły ziemię faraonów), Babilończyków, Asyryjczyków, Edomitów, Hetytów czy Amalekitów, a lista jest długa. Ze wszystkich starożytnych ludów przetrwali tylko Żydzi. Jednak to właśnie o Żydach mówi się, że zajmują arabskie ziemie.

Historia mówi nam, że ci, którzy identyfikują się jako współcześni "Palestyńczycy", są w rzeczywistości pozostałościami różnych plemion arabskich żyjących pod rządami Turków Osmańskich, którzy stracili te ziemie na rzecz Brytyjczyków w 1917 roku. Turcy Osmańscy przejęli je od Mameluków, którzy przejęli je od Ajjubidów, którzy przejęli je od krzyżowców, którzy przejęli je od Seldżuków, którzy przejęli je od Fatymidów, którzy przejęli je od Abbasydów, którzy przejęli je od Bizantyjczyków i Rzymian, którzy przejęli je od Żydów. Dokładnie to ujawnia również zapis archeologiczny. Nadszedł czas, aby na nowo spojrzeć na współczesne implikacje nauki archeologii.