Człowiek bez kraju

Opinie czytelników

Recenzje „Człowieka bez kraju” przedstawiają mieszany obraz książki jako mądrej, humorystycznej i przejmującej eksploracji współczesnych zagadnień, szczególnie w odniesieniu do amerykańskiego społeczeństwa i polityki. Unikalny głos Vonneguta błyszczy, gdy krytykuje stan narodu, często z ostrym dowcipem i satyrą, jednocześnie zastanawiając się nad swoimi osobistymi poglądami i doświadczeniami.

Książka zawiera klasyczny humor Vonneguta i wnikliwe komentarze na poważne tematy, takie jak polityka, wojna i kondycja ludzka. Czytelnicy doceniają szybką i przyjemną lekturę, wciągający styl pisania i zapadające w pamięć cytaty, które głęboko rezonują. Eseje zachęcają czytelników do krytycznego myślenia o społeczeństwie i oferują mieszankę zarówno komediowych, jak i poważnych refleksji.

Niektórzy czytelnicy uważają, że niektóre części książki są przestarzałe lub zbyt krytyczne wobec klimatu politycznego, co sugeruje, że może ona nie rezonować tak silnie z osobami niezaznajomionymi z twórczością Vonneguta. Kilka recenzji wyraża rozczarowanie, że niektóre wątki mogą być zbyt pesymistyczne co do przyszłości ludzkości. Ponadto niektórzy wspominają, że w zbiorze esejów brakuje spójnej narracji.

(na podstawie 363 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A Man Without a Country

Zawartość książki:

Bestseller New York Timesa

Człowiek bez kraju to przezabawne i ostre jak brzytwa spojrzenie Kurta Vonneguta na życie ("Gdybym umarł - nie daj Boże - chciałbym pójść do nieba i zapytać kogoś tam na górze: 'Hej, jakie były dobre, a jakie złe wieści? „), sztukę ("Uprawianie jakiejkolwiek sztuki, nieważne jak dobrze czy źle, jest sposobem na rozwój duszy. Więc rób to.„), polityki (”Zapytałem byłego miotacza Yankees, Jima Boutona, co sądzi o naszym wielkim zwycięstwie nad Irakiem, a on odpowiedział: 'Mohammed Ali kontra pan Rogers'„) oraz stanu duszy dzisiejszej Ameryki (”Co się z nami stało?").

Oparta na krótkich esejach i przemówieniach skomponowanych w ciągu ostatnich pięciu lat i obficie ilustrowana grafikami autora, A Man Without a Country daje nam Vonneguta zarówno wypowiadającego się z oburzeniem, jak i piszącego czule do swoich rodaków w Ameryce, czasami żartującego, innym razem beznadziejnego, zawsze poszukującego.