Czasoprzestrzeń: Prace Minkowskiego na temat fizyki czasoprzestrzeni

Opinie czytelników

Książka jest zbiorem znaczących prac Hermanna Minkowskiego na temat czasoprzestrzeni, przedstawionych po raz pierwszy w języku angielskim. Podkreśla kluczowy wkład Minkowskiego we współczesną fizykę i rozwój teorii względności u boku Einsteina. Tekst oferuje również wgląd w historyczny kontekst tych postępów naukowych, dzięki czemu jest atrakcyjny zarówno dla fizyków, jak i osób zainteresowanych historią nauki.

Dobrze zapakowana, świetna lektura, zapewnia ważną historyczną perspektywę wkładu Minkowskiego w fizykę, udostępnia kluczowe prace w języku angielskim, wspiera edukację naukową.

Potencjalnie gęsta dla czytelników niezaznajomionych z zaawansowanymi koncepcjami fizyki, może nie zaspokoić potrzeb zwykłych czytelników szukających uproszczonych wyjaśnień.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Spacetime: Minkowski's Papers on Spacetime Physics

Zawartość książki:

Nie tylko opinia publiczna, ale nawet studenci fizyki wydają się wierzyć, że pojęcie czasoprzestrzeni zostało wprowadzone przez Einsteina. Jest to zarówno niefortunne, jak i niesprawiedliwe.

To Hermann Minkowski (profesor matematyki Einsteina) ogłosił nowy czterowymiarowy (czasoprzestrzenny) pogląd na świat w 1908 roku, który wydedukował z fizyki eksperymentalnej, dekodując głębokie przesłanie ukryte w nieudanych eksperymentach mających na celu odkrycie ruchu absolutnego. Minkowski zdał sobie sprawę, że obrazy pochodzące z naszych zmysłów, które wydają się reprezentować ewoluujący trójwymiarowy świat, są jedynie przebłyskami wyższej czterowymiarowej rzeczywistości, która nie jest podzielona na przeszłość, teraźniejszość i przyszłość, ponieważ przestrzeń i wszystkie momenty czasu tworzą nierozerwalną całość (czasoprzestrzeń). Początkowa reakcja Einsteina na pogląd Minkowskiego na czasoprzestrzeń i związaną z nią czterowymiarową fizykę (również wprowadzoną przez Minkowskiego) nie była zbyt przychylna: "Odkąd matematycy wtargnęli do teorii względności, sam już jej nie rozumiem".

Jednak później Einstein przyjął nie tylko fizykę czasoprzestrzeni Minkowskiego (która była kluczowa dla rewolucyjnej teorii grawitacji Einsteina jako zakrzywienia czasoprzestrzeni), ale także światopogląd Minkowskiego, o czym świadczy list Einsteina z kondolencjami do wdowy po jego długoletnim przyjacielu Besso: "Teraz Besso odszedł z tego dziwnego świata trochę przede mną. To nic nie znaczy.

Ludzie tacy jak my, którzy wierzą w fizykę, wiedzą, że rozróżnienie między przeszłością, teraźniejszością i przyszłością jest tylko uparcie utrzymującą się iluzją". Besso opuścił ten świat 15 marca 1955 roku; Einstein podążył za nim 18 kwietnia 1955 roku.

Niniejszy tom zawiera cztery prace Hermanna Minkowskiego, które położyły podwaliny pod fizykę czasoprzestrzeni: Przestrzeń i czas, Zasada względności, Podstawowe równania procesów elektromagnetycznych w poruszających się ciałach oraz Wyprowadzenie podstawowych równań procesów elektromagnetycznych w poruszających się ciałach z punktu widzenia teorii elektronów. Prace te nigdy nie zostały opublikowane razem ani w języku niemieckim, ani angielskim, a druga i ostatnia praca nie zostały dotychczas przetłumaczone na język angielski.