Czarny motyl: Brazylijskie niewolnictwo i literacka wyobraźnia

Oryginalny tytuł:

The Black Butterfly: Brazilian Slavery and the Literary Imagination

Zawartość książki:

The Black Butterfly koncentruje się na pisarstwie niewolniczym trzech brazylijskich gigantów literackich - Machado de Assis, Castro Alves i Euclides da Cunha. Autorzy ci pisali pod koniec XIX i na początku XX wieku, gdy Brazylia zmierzała do zniesienia niewolnictwa w 1888 roku.

Assis był najbardziej eksperymentalnym brazylijskim powieściopisarzem; Alves był romantycznym poetą z namiętną polityką wyzwoleńczą, popularnie nazywanym „poetą niewolników”; a da Cunha jest znany z arcydzieła Os Sertões (The Backlands), dzieła geniuszu, które pozostaje dziwnie zaniedbane w badaniach nad niewolnictwem transatlantyckim. Wood stwierdza, że wszyscy trzej pisarze zareagowali na pamięć o niewolnictwie w sposób odbiegający od swoich odpowiedników w Europie i Ameryce Północnej, gdzie emancypacja była zwykle przedstawiana jako moment zamknięcia. Na koniec przedstawia szerszy kontekst literacki dla swoich głównych autorów, wprowadzając studium porównawcze ich wielkich literackich poprzedników, Luísa Gonzagi Pinto da Gamy i Joaquima Nabuco.

Czarny Motyl to rewolucyjny tekst, który podkreśla, że brazylijska kultura zawsze odmawiała czystego zerwania z niewolnictwem i jego następstwami. Brazylijskie niewolnictwo jawi się zatem jako żywe dziedzictwo podlegające ciągłej renegocjacji i ponownemu odkrywaniu.