Czarny Atlantyk - nowoczesność i podwójna świadomość

Opinie czytelników

„The Black Atlantic” Paula Gilroya rzuca wyzwanie tradycyjnym metodologiom historycznym, kładąc nacisk na ponadnarodowe perspektywy i złożoność czarnej tożsamości. Książka bada wzajemne oddziaływanie rasy, kultury i historii, oferując nowe spojrzenie na doświadczenia czarnej diaspory i wkład czarnych jednostek w nowoczesność. Książka jest zarówno naukowa, jak i prowokująca do myślenia, co czyni ją godną polecenia lekturą dla historyków i osób zainteresowanych czarną historią.

⬤ Wprowadza innowacyjną ponadnarodową metodologię do analizy historycznej.
⬤ Głęboko angażuje się w złożoność czarnej tożsamości i kultury.
⬤ Oferuje świeże spojrzenie na wydarzenia historyczne i postacie z czarnej diaspory.
⬤ Dobrze zbadany, łączący różne kulturowe i intelektualne wkłady.
⬤ Uznawana za klasyczny tekst ważny dla zrozumienia doświadczenia czarnoskórych Brytyjczyków.

⬤ Zawiera trudny język i złożone idee, które mogą wymagać dodatkowych zasobów do zrozumienia.
⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać go za gęsty lub trudny, szczególnie ci, którzy nie są zaznajomieni z dyskursem naukowym.
⬤ Może być postrzegana jako mocno teoretyczna i mniej przystępna dla zwykłych czytelników.

(na podstawie 14 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Black Atlantic - Modernity and Double Consciousness

Zawartość książki:

Terminowe wznowienie klasycznej radykalnej historii rasy i nowoczesności.

W tej przełomowej pracy Paul Gilroy proponuje, że współczesne czarne doświadczenie nie może być definiowane wyłącznie jako afrykańskie, amerykańskie, karaibskie lub brytyjskie, ale może być rozumiane tylko jako czarna kultura atlantycka, która wykracza poza pochodzenie etniczne lub narodowość. Kultura ta jest na wskroś nowoczesna i często pomijana, ale może głęboko wzbogacić nasze rozumienie tego, co to znaczy być nowoczesnym.

Warunek ten wynika z historycznego doświadczenia transoceanicznego, ustanowionego najpierw przez handel niewolnikami, ale później postrzeganego jako rozwój kultury transatlantyckiej. Gilroy zabiera nas na wycieczkę po muzyce, która przez wieki przekazywała rasowe przesłania i uczucia na całym świecie, od Jubilee Singers w XIX wieku, przez Jimiego Hendrixa, po rap. Bada również ten internacjonalizm, który przejawia się w czarnej literaturze, od „podwójnej świadomości” W.E.B. Du Boisa, przez „podwójną wizję” Richarda Wrighta, po zniewalający głos Toni Morrison. W konsekwencji, Black Atlantic pokazuje formowanie się nacjonalizmu, jeśli nie narodu, w ramach tej wspólnej, odizolowanej kultury.