Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Black, Red, and Deadly” autorstwa Arta Burtona zawiera szczegółowy opis historyczny wkładu afroamerykańskich i indiańskich stróżów prawa i banitów na Zachodzie po wojnie secesyjnej. Jest dobrze udokumentowana i oferuje świeże spojrzenie na mniej znaną część amerykańskiej historii, łącząc osobiste relacje i artykuły prasowe z epoki. Jednak niektórzy czytelnicy stwierdzili, że narracja jest czasami chaotyczna, przez co trudno ją śledzić.
Zalety:⬤ Dokładne badania i dokumentacja
⬤ oferuje unikalny punkt widzenia na historię wkładu czarnych i Indian na Zachodzie
⬤ wciągająca opowieść
⬤ zawiera cenne fakty historyczne i zdjęcia
⬤ pouczające dla czytelników niezaznajomionych z tym aspektem amerykańskiej historii.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy uznali narrację za chaotyczną lub trudną do śledzenia
⬤ styl pisania był czasami opisywany jako pracochłonny lub ponury
⬤ niektóre części książki recytowały ponurą przemoc, umniejszając ogólny wpływ.
(na podstawie 25 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Black, Red and Deadly: Black and Indian Gunfighters of the Indian Territory, 1870-1907
Zawartość książki:
Cherokee Bill, jeden z najpodlejszych z podłych, został powieszony za zamordowanie trzynastu mężczyzn, zanim skończył dwadzieścia lat. Autor Art Burton opowiada o wyczynach Cherokee Billa i innych czarnych i indiańskich banitów i stróżów prawa w książce Black, Red, and Deadly, historii prawa i bezprawia na Terytorium Indiańskim.
Opowiada także o Dicku Glassie, najbardziej znanym afroamerykańskim banicie w latach osiemdziesiątych XIX wieku. Ned Christie, najbardziej przerażający indiański banita swoich czasów, gang Rufusa Bucka, który zyskał natychmiastową sławę dzięki morderstwom, grabieżom i gwałtom, a także innym, którzy podążali szlakiem zbrodni. Autor przedstawia Ezekiela Proctora, jedynego człowieka, z którym rząd USA zawarł traktat.
Indiańskich policjantów znanych jako "Lighthorsemen", nieustraszonego Sama Sixkillera, czarnoskórych mężczyzn, którzy jeździli dla sędziego Parkera, "wiszącego sędziego", takich jak Grant Johnson i Bass Reeves, największy łowca ludzi ze wszystkich. Afroamerykanie byli zatrudniani jako oficerowie pokojowi ze względu na ich wiedzę o Terytorium Indiańskim.
W latach 70. XIX wieku całkowicie czarne jednostki kalwarii zbudowały Fort Sill i utrzymywały osadników w ryzach przed Land Run w 1889 roku, kiedy to Terytorium Oklahomy zostało otwarte dla osadnictwa.
