Czarna sukienka

Opinie czytelników

Recenzje książki „The Black Dress” są podzielone, niektórzy czytelnicy uważają ją za wciągającą i pełną nieoczekiwanych zwrotów akcji, podczas gdy inni krytykują ją za nieprawdopodobną fabułę i mało sympatycznych bohaterów. Narracja zgłębiająca złożone ludzkie emocje i zachowania rezonuje z niektórymi, zwłaszcza starszymi czytelnikami, ale wielu wyraża rozczarowanie brakiem wiarygodnych postaci i przesadnymi scenariuszami.

Książka zawiera nieoczekiwane zwroty akcji, trzymającą w napięciu narrację i tematy, z którymi mogą zapoznać się starsi odbiorcy. Czytelnicy doceniają styl pisania autora, z mieszanką humoru i głębi w odkrywaniu postaci. Niektórzy uważają, że jest to intrygujące badanie ludzkich zachowań i relacji.

Krytycy podkreślają, że bohaterowie są w dużej mierze mało sympatyczni, a fabuła często wydaje się nieprawdopodobna lub naciągana. Wielu recenzentów było rozczarowanych brakiem satysfakcjonującego rozwiązania i wyraziło frustrację z powodu konkretnych decyzji postaci. Przedstawienie starszych postaci angażujących się w pewne zachowania jest postrzegane jako nierealistyczne, a sceny graficzne zostały uznane za odstręczające.

(na podstawie 98 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Black Dress

Zawartość książki:

"Mrocznie zabawna powieść o zdradzie, samotności i zaskakującej przyjemności bycia znowu singlem" od autorki "Najlepszego egzotycznego hotelu Marigold" ("Good Housekeeping").

W wieku sześćdziesięciu dziewięciu lat Pru po raz pierwszy w życiu została sama. Jej dorosłe dzieci opuściły dom, a jej mąż, Greg, złożył pozew o rozwód. Przypisuje zdradę Grega strachowi przed rakiem i kryzysowi bardziej niż średniego życia, ale to nie sprawia, że czuje się lepiej - lub mniej samotna. Wydaje się, że nic - nawet jej ekscentryczna, wolna najlepsza przyjaciółka, Azra - nie może wyciągnąć jej z depresji. Dopóki Pru nie zobaczy czarnej sukienki na wystawie sklepu z używaną odzieżą...

Jej elegancka sylwetka przywodzi na myśl dawno minione czasy przyjęć koktajlowych i wyrafinowanych rozmów. I to daje Pru genialny pomysł: gdzie lepiej założyć czarną sukienkę - i znaleźć odpowiednich wiekowo samotnych mężczyzn - niż na pogrzebie? Gdy Pru przegląda nekrologi, uczestniczy w mszach i stypach, znajduje pocieszenie wśród pogrążonych w żałobie. W końcu wszyscy opłakują kogoś, kogo stracili. Ale Pru wkrótce odkryje, że chociaż jej nowy plan randkowy może wyprowadzić ją z domu i wrócić na rynek, życie, które tak desperacko próbuje zostawić za sobą, jeszcze z nią nie skończyło...

"Z suchym dowcipem i obserwacją, Moggach z brutalną szczerością radzi sobie z niebezpieczeństwami starzenia się". -- Daily Express.

"Ta książka jest jak najlepsze przebudzenie, sprawi, że poczujesz się głodny i żywy". -- The Times (Londyn)

"Jak zawsze w przypadku Moggach, radość tkwi w jej dowcipnych obserwacjach życia klasy średniej i odważnie cierpkim przedstawieniu relacji rodzinnych". -- Daily Mail.