Ocena:

Recenzje podkreślają wartość dzieła Ignacego z Loyoli w dostarczaniu metody modlitwy chrześcijańskiej i „przeżywanego doświadczenia chrześcijańskiego”. Zwraca się uwagę na jego przejrzystość, układ i jakość produkcji, co czyni go użytecznym źródłem zarówno dla rekolekcji osobistych, jak i prowadzonych przez przewodnika. Wymaga jednak zrozumienia kontekstu i może nie współgrać ze wszystkimi, szczególnie z tymi, którzy nie są zaznajomieni z jej historycznym tłem.
Zalety:⬤ Wysoce analityczne podejście do chrześcijańskiej modlitwy
⬤ przydatne dla wszystkich chrześcijan
⬤ jasne i wyraźne tłumaczenie
⬤ dobra jakość produkcji
⬤ doskonały układ do robienia notatek
⬤ atrakcyjna wizualnie okładka
⬤ historyczne znaczenie związane z reformą kościoła
⬤ oferuje systematyczny proces modlitewny łączący kontemplację z działaniem.
⬤ wymaga znacznego zrozumienia kontekstu
⬤ niektóre obrazy mogą nie współgrać ze współczesnymi czytelnikami
⬤ nie nadaje się jako samodzielny praktyczny przewodnik po praktyce duchowej bez kontekstu
⬤ porównania z innymi zasobami sugerują, że dla niektórych może nie być to najbardziej przyjazna dla użytkownika opcja.
(na podstawie 8 opinii czytelników)
Spiritual Exercises of St. Ignatius. Translated and edited by Louis J. Puhl
2010 Reprint wydania z 1951 roku. Ćwiczenia duchowe św.
Ignacego z Loyoli (skomponowane w latach 1522-1524) to krótki zbiór chrześcijańskich medytacji, modlitw i ćwiczeń umysłowych, podzielonych na cztery tematyczne „tygodnie” o różnej długości, przeznaczone do realizacji w okresie od 28 do 30 dni. Zostały one skomponowane, aby pomóc w rozpoznawaniu Jezusa w codziennym życiu. Choć u ich podstaw leży katolicki światopogląd, ćwiczenia te są obecnie często wykonywane przez niekatolików.
Książeczka „Ćwiczenia duchowe” została formalnie zatwierdzona w 1548 r. przez Pawła III i służy jako dokument założycielski zakonu jezuitów.