Cudowne przygody pani Seacole w wielu krajach: Czarnoskóra pielęgniarka na wojnie krymskiej (Aziloth Books)

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają inspirujące życie i wkład Mary Seacole, podkreślając jej wyjątkową perspektywę wydarzeń historycznych, szczególnie podczas jej doświadczeń w wojnie krymskiej. Czytelnicy doceniają jej humor i wnikliwe komentarze na temat rasy i kultury, a także jej ducha przygody i umiejętności medyczne. Niektórzy recenzenci zauważyli jednak problemy z jakością druku i rozmiarem książki, a także kilka negatywnych opinii na temat nudnej treści. Ogólnie rzecz biorąc, książka jest wysoce zalecana dla osób zainteresowanych biografiami historycznymi i doświadczeniami kobiet kolorowych w XIX wieku.

⬤ Wciągający i humorystyczny styl pisania
⬤ zapewnia unikalne spojrzenie na wydarzenia historyczne
⬤ edukacyjne i pouczające o doświadczeniach mieszanych ras
⬤ dobrze oprawiona i przyjemna w czytaniu
⬤ wysoko ceniona przez ówczesnych żołnierzy i oficerów
⬤ oferuje wgląd w różne kultury
⬤ służy jako inspirująca historia niezwykłej kobiety.

⬤ niewielka i słaba jakość druku utrudniająca czytanie
⬤ niektórzy czytelnicy uznali książkę za zbyt małą
⬤ kilku recenzentów wyraziło niezadowolenie z tempa książki lub uznało ją za nudną
⬤ jedna recenzja donosiła, że książka nigdy nie została odebrana.

(na podstawie 68 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Wonderful Adventures of Mrs. Seacole in Many Lands: A Black Nurse in the Crimean War (Aziloth Books)

Zawartość książki:

Mary Seacole urodziła się w 1805 roku na Jamajce, jako córka szkockiego żołnierza i wolnej czarnoskórej kobiety. Od swojej matki nauczyła się tradycyjnej afrykańskiej medycyny ziołowej, a także włączyła europejskie pomysły medyczne do swoich zabiegów.

Kiedy w 1853 r. rozpoczęła się wojna krymska, zaoferowała swoje usługi pielęgniarskie rannym, ale została odrzucona. Niezrażona, założyła „British Hotel” tuż za liniami frontu, sprzedając jedzenie i napoje oraz opiekując się rannymi żołnierzami.

Ta książka to historia tamtych czasów, opowiedziana własnymi słowami Mary Seacole, czasów, w których „Matka Seacole” była znaną postacią na linii frontu, podróżując z dwoma mułami wypełnionymi jedzeniem i lekarstwami oraz łagodząc, słowami innego naocznego świadka konfliktu, Lady Alicii Blackwood, „cierpienia tych wokół niej; dobrowolnie dając tym, którzy nie mogli zapłacić, i wielu, których oczy zamykały się w śmierci, od których nigdy nie można było oczekiwać zapłaty”. W 1991 roku Mary Seacole została odznaczona Jamajskim Orderem Zasługi; w 2004 roku została uznana za największą czarnoskórą Brytyjkę.