Cruising Utopia: The Then and There of Queer Futurity

Opinie czytelników

Książka stanowi znaczący wkład w studia queer i interdyscyplinarne studia kulturowe, podkreślając nadzieję i utopijny potencjał na tle pesymizmu. Jest chwalona za wnikliwe podejście teoretyczne i gęsty, interesujący materiał.

Przemyślany wkład w studia queer, podkreśla nadzieję i potencjał, wnikliwe teksty teoretyczne, podnosząca na duchu narracja, szeroko polecana, służy jako cenne źródło do pracy akademickiej, dobry stan i dostawa.

Materiał może być bardzo gęsty i może wymagać krytycznego podejścia od niektórych czytelników.

(na podstawie 12 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Program LGBT zbyt długo był zdominowany przez pragmatyczne kwestie, takie jak małżeństwa osób tej samej płci i geje w wojsku. Została stłumiona przez krótkowzroczne skupienie się na teraźniejszości, która jest krótkowzroczna i asymilacyjna.

Cruising Utopia stara się przełamać obecną stagnację, płynąc naprzód. Opierając się na pracach Ernsta Blocha, Jose Esteban Munoz przywołuje queerową przeszłość w poszukiwaniu wskazówek dotyczących przyszłości. Munoz rozważa prace wybitnych artystów i pisarzy, takich jak Andy Warhol, LeRoi Jones, Frank O'Hara, Ray Johnson, Fred Herko, Samuel Delany i Elizabeth Bishop, a także współczesnych artystów performatywnych i wizualnych, takich jak Dynasty Handbag, My Barbarian, Luke Dowd, Tony Just i Kevin McCarty, aby rozszyfrować antycypacyjną iluminację sztuki i jej niesamowitą zdolność do otwierania okien na przyszłość.

W zaskakującym odrzuceniu tego, co ruch LGBT uważał za drogie, Munoz twierdzi, że queerowość jest zjawiskiem związanym z przyszłością, „jeszcze nie tutaj”, które krytycznie angażuje pragmatyczny prezentyzm. Po części manifest, po części list miłosny do przeszłości i przyszłości, Cruising Utopia argumentuje, że tu i teraz to za mało i pilnie wzywa do ożywienia queerowej wyobraźni politycznej.