Córka jej ojca

Opinie czytelników

Recenzje książki „Her Father's Daughter” autorstwa Gene Stratton-Porter odzwierciedlają mieszankę uznania dla fabuły i poważnych obaw związanych z rasistowskimi wątkami książki. Podczas gdy czytelnikom podobały się postacie, fabuła i kontekst historyczny, wielu było zaniepokojonych jawnym rasizmem, szczególnie wobec Azjatów, a także promowaniem supremacji białych. Chwalono żywe opisy i dynamikę rodzinną, ale przestarzały język i postawy społeczne były odstręczające dla współczesnych czytelników.

⬤ Niesamowicie fascynująca i pouczająca, zwłaszcza jeśli chodzi o zrozumienie Kalifornii z początku XX wieku.
⬤ Opisy, które żywo oddają scenerię i postacie.
⬤ Główna bohaterka, Linda, jest przedstawiona jako silna, inteligentna młoda kobieta z unikalną perspektywą.
⬤ Zdrowy urok i pozytywne relacje między postaciami.
⬤ Wciągająca fabuła z elementami suspensu i satysfakcjonującym romansem.

⬤ Książka zawiera rażące wątki rasistowskie, szczególnie wobec Japończyków, co wielu czytelników uznało za alarmujące i niepokojące.
⬤ Liczne błędy typograficzne i nieprofesjonalne formatowanie utrudniały czytanie.
⬤ Przedstawienie postaci i postaw społecznych jest przestarzałe i często obraźliwe jak na dzisiejsze standardy.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali dojrzałość głównego bohatera i jego poglądy na rasę za nierealistyczne i niepokojące.

(na podstawie 95 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Her Father's Daughter

Zawartość książki:

Her Father's Daughter (1921), jedna z ostatnich powieści Stratton-Porter, została osadzona w południowej Kalifornii, poza Los Angeles, gdzie przeprowadziła się około 1920 roku.

Powieść jest szczególnie stronnicza wobec imigrantów pochodzenia azjatyckiego. Judith Reick Long, jedna z biografek Stratton-Porter, stwierdziła, że uprzedzenia rasowe i natywizm z czasów I wojny światowej były powszechne w Stanach Zjednoczonych i nie było niczym niezwykłym bycie antyazjatyckim w południowej Kalifornii w tamtym czasie.

Barbara Olenyik Morrow, inna z biografek, wyjaśniła, że książka celowo grała na etnicznych uprzedzeniach epoki. The Literary Review, ignorując jej antyazjatycką treść, zauważył jej "zdrowy urok".