Co za okropny kraj - stulecie podziałów w Irlandii Północnej

Opinie czytelników

Książka zawiera historyczną analizę konfliktu w Irlandii Północnej, koncentrując się w szczególności na sekciarstwie i niepowodzeniach politycznych, które doprowadziły do kłopotów. Podczas gdy niektórzy czytelnicy chwalą jej uczciwe i wnikliwe podejście, inni krytykują ją za stronniczość wobec unionizmu, nazywając ją jednostronną i powtarzalną.

Książka jest chwalona za szczerość i uczciwość, zapewniając spójną historię niepokojów w Irlandii Północnej, a także wgląd w niepowodzenia brytyjskiego rządu. Jest uważana za łatwą w czytaniu i prowokującą do myślenia, oferując cenne lekcje dla zrozumienia obecnego klimatu politycznego.

Krytycy wskazują, że książka prezentuje stronniczy pogląd, szczególnie przeciwko unionizmowi, i zawiera powtarzający się materiał, który można znaleźć w innych pracach. Niektórzy czytelnicy uznali, że perspektywa autora jest tak jednostronna, że książka stała się nieczytelna.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

What a Bloody Awful Country - Northern Ireland's century of division

Zawartość książki:

„Na miłość boską, przynieś mi dużą szkocką. Co za cholernie okropny kraj! „ Minister Spraw Wewnętrznych Reginald Maudling, powracający ze swojej pierwszej wizyty w Irlandii Północnej w 1970 roku.

Gdy długa i krwawa wojna partyzancka na wyspie Irlandia dobiegała końca, Wielka Brytania wycofała się z całego kraju z wyjątkiem niewielkiej jego części - i tak w 1921 roku narodziła się Irlandia Północna.

Według Kevina Meaghera podział ten okazał się katastrofą zarówno dla nacjonalistów, jak i unionistów. Po burzliwej historii brytyjskich rządów w Irlandii, lepsza przyszłość była na wyciągnięcie ręki, ale została utracona w wyniku politycznego paraliżu, podczas gdy wynikające z tego pięćdziesiąt lat decentralizacji doprowadziło jedynie do wyniszczającego sekciarskiego impasu, który przerodził się w Kłopoty.

W surowej, ale uzasadnionej krytyce Meagher śledzi przełomowe wydarzenia w stuleciu istnienia Irlandii Północnej, badając przeoczone sygnały, punkty zwrotne, pryncypialne decyzje, które należało podjąć, a także surową realpolitik tego, jak Irlandia Północna była rządzona przez ostatnie 100 lat.

Przemyślany, a czasem prowokujący, What a Bloody Awful Country zastanawia się nad tym, jak zarówno lojaliści, jak i republikanie mogli inaczej rozegrać swoje karty, a ostatecznie, jak działania kolejnych brytyjskich rządów były mistrzostwem w nieudanym zarządzaniu państwem.