Co rząd zrobił z naszymi pieniędzmi?

Opinie czytelników

Książka Murraya Rothbarda analizuje historię i implikacje pieniądza i bankowości centralnej, opowiadając się za walutą opartą na złocie zamiast systemów fiducjarnych. Chociaż treść jest bogata i pouczająca, czytelnicy zauważają złożoność książki i pewne niedopatrzenia w analizie. Ogólnie rzecz biorąc, jest ona uznawana za klasyczne źródło zrozumienia ekonomii monetarnej.

⬤ Kompleksowy przegląd historii pieniądza i bankowości centralnej.
⬤ Przystępna proza i łatwa lektura, nawet pomimo złożoności tematu.
⬤ Podkreśla ważne koncepcje, takie jak prawo Greshama i ingerencja rządu w system monetarny.
⬤ Zachęca czytelników do pogłębiania wiedzy na temat finansów i ekonomii.
⬤ Chwalona jako klasyczna i niezbędna lektura dla każdego zainteresowanego ekonomią.

⬤ Niektórzy czytelnicy dopatrują się drobnych niedopatrzeń i braku niuansów w argumentach Rothbarda.
⬤ Złożoność zasad ekonomicznych może frustrować osoby niezaznajomione z tematem.
⬤ Niektórzy krytykują format książki, taki jak rozmiar i druk, co czyni ją mniej przenośną.
⬤ Silne nastawienie na austriacką ekonomię i walutę opartą na złocie może nie odpowiadać wszystkim czytelnikom.
⬤ Obecność literówek zauważona przez niektórych recenzentów.

(na podstawie 125 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

What Has Government Done to Our Money?

Zawartość książki:

What Has Government Done to Our Money? została po raz pierwszy opublikowana w 1962 r. jako „Money, free and unfree” i szczegółowo opisuje historię pieniądza, od wczesnych systemów barterowych, przez standard złota, po współczesne systemy pieniądza papierowego.

Rothbard wyjaśnia, w jaki sposób pieniądz został pierwotnie opracowany i dlaczego złoto zostało wybrane jako preferowany towar do wykorzystania jako pieniądz. Autor wyjaśnia również, w jaki sposób standard złota czyni pieniądz towarem i jak siły rynkowe tworzą stabilną gospodarkę.

Rothbard pokazuje, że wiele europejskich rządów zbankrutowało z powodu I wojny światowej i porzuciło standard złota, aby spróbować rozwiązać swoje problemy finansowe, co nie było właściwym rozwiązaniem. Argumentuje również, że strategia ta była częściowo odpowiedzialna za II wojnę światową i doprowadziła do problemów gospodarczych na całym świecie.