Co mamy powiedzieć? Zło, cierpienie i kryzys wiary

Opinie czytelników

Książka „What Shall We Say? Evil, Suffering, and the Crisis of Faith” autorstwa Thomasa G. Longa jest chwalona za dogłębną eksplorację teodycei i problemu cierpienia z perspektywy teologicznej. Angażuje zarówno historię myśli dotyczącej cierpienia, jak i współczesne wyzwania stojące przed wierzącymi, zwłaszcza w świetle świeckich ideologii. Czytelnicy uznają ją za prowokującą do myślenia, pouczającą i dobrze napisaną, dzięki czemu nadaje się do dyskusji w środowisku kościelnym i akademickim.

⬤ Dobrze napisana i wciągająca
⬤ wnikliwa i prowokująca do myślenia
⬤ zapewnia kompleksową eksplorację teodycei
⬤ korzystna dla ministrów i przywódców kościelnych
⬤ zachęca do głębokiej refleksji nad wiarą pośród cierpienia
⬤ służy jako cenne źródło do dyskusji i nauczania
⬤ łączy odniesienia historyczne ze współczesnym znaczeniem.

⬤ Może być trudna do zrozumienia dla zwykłych czytelników
⬤ niektórzy uznali ją za zbyt zawiłą do codziennego stosowania z tymi, którzy cierpią
⬤ może wymagać wielokrotnego czytania dla pełnego zrozumienia
⬤ czas dostawy dla niektórych czytelników był dłuższy niż oczekiwano.

(na podstawie 20 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

What Shall We Say?: Evil, Suffering, and the Crisis of Faith

Zawartość książki:

Tsunami, trzęsienia ziemi, głód, choroby, wojny &mdash te i inne niszczycielskie siły skłaniają chrześcijan do zadawania bolesnych pytań.

Czy Bóg jest wszechmocny? Czy Bóg jest dobry? Jak Bóg może pozwolić na tak wiele niewinnego ludzkiego cierpienia? Pytania te, zebrane razem, zostały nazwane „problemem teodycei”, a w tej książce Thomas Long bada, co kaznodzieje mogą i powinni powiedzieć w odpowiedzi.

Long dokonuje przeglądu genezy i historii problemu teodycei i angażuje się w prace głównych myślicieli, którzy zaproponowali jego rozwiązania. Przestrzegając pastorów przed ignorowaniem pilnych pytań związanych z teodyceą, pojawiających się ze strony ich parafian, oferuje biblijne podejście do głoszenia teodycei, kierując się przypowieścią Jezusa o pszenicy i kąkolu oraz „największym tekstem teodycei w Piśmie Świętym” - Księgą Hioba.