Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „What My Mother Gave Me” to antologia esejów, które badają różnorodne i złożone relacje między matkami i córkami. Historie odzwierciedlają dary - zarówno materialne, jak i niematerialne - które matki przekazują swoim córkom, wywołując szereg emocji, od radości po nostalgię. Podczas gdy wielu czytelników uznało eseje za wiarygodne i wzruszające, niektórzy uważali, że nie wszystkie historie mają taką samą głębię lub wagę emocjonalną.
Zalety:Przejmujące i wiarygodne portrety relacji między matką a córką.
Wady:Różnorodność unikalnych historii, które oferują różne perspektywy.
(na podstawie 50 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
What My Mother Gave Me: Thirty-One Women on the Gifts That Mattered Most
Zawartość książki:
W książce What My Mother Gave Me kobiety przyglądają się relacjom między matkami i córkami przez nowy pryzmat: opowieść córki o prezencie od matki, który poruszył ją do głębi i posłużył jako wzór, metafora lub kamień milowy w jej własnym życiu. Wśród autorów tych trzydziestu jeden oryginalnych utworów znajdują się laureaci Nagrody Pulitzera, wieloletni bestsellerowi powieściopisarze i znani dziennikarze telewizyjni.
Niezależnie od tego, czy prezent miał zapewnić córce ciepło, dach nad głową, pouczyć ją o kobiecości, zachęcić do rozwijania talentów, czy po prostu przypomnieć o miłości matki, każda historia trafia w sedno relacji.
Rita Dove wspomina pudełko lakieru do paznokci, które zainspirowało ją do pomalowania paznokci w dzikie paski i kropki, które nosi do dziś. Lisa See pisze o darze pisania od swojej matki, Carolyn See. Cecilia Mu oz wspomina zarówno wok, który dała jej matka, jak i całe życie domowych posiłków. Judith Hillman Paterson powraca do roku trzeźwości, który jej matka zapisała jej w spadku, gdy Paterson miała dziewięć lat, rok przed śmiercią matki z powodu alkoholizmu. Abigail Pogrebin pisze o swojej bat micwie w średnim wieku, na którą jej matka dostarczyła kwiaty po całym życiu poczucia winy za pominięcie edukacji religijnej córki. Margo Jefferson pisze o złotej sukience swojej matki z eleganckiego domu towarowego, w którym wreszcie mogły robić zakupy jako czarne kobiety.
Łącznie, utwory mają siłę, która wydaje się tak elementarna jak przypływy: wylanie jasności i ciemności.
Radość i smutek.
Miłość matki i miłość córki.
Miłość matki i gniew córki. W tych poruszających słowach odkrywamy, że każdy prezent, nieważne jak skromny, opowiada historię potężnej więzi. Jak zauważa Elizabeth Benedict we wstępie, "niezależnie od tego, czy jesteśmy matkami, córkami, ciotkami, siostrami czy ukochanymi przyjaciółkami, możemy przez długi czas nie wiedzieć, które prezenty będą miały największe znaczenie".
