Clio & the Crown: The Politics of History in Medieval and Early Modern Spain
Monarchowie na przestrzeni wieków zamawiali oficjalne historie, które przedstawiały ich rządy w korzystnym świetle dla przyszłych pokoleń. Relacje te, sankcjonowane i wspierane przez rządzący rząd, często pomijają bardziej kontrowersyjne aspekty czasu króla lub królowej na tronie. Zamiast tego przedstawiają bardzo selektywne i pozytywne odczyty wkładu monarchy w tożsamość narodową i sprawy globalne.
W Clio and the Crown Richard L. Kagan analizuje oficjalne historie hiszpańskich monarchów od czasów średniowiecza do połowy XVIII wieku. W fachowy sposób prowadzi czytelników przez różne rodzaje oficjalnych historii: te, których głównym celem był monarcha; te, które koncentrowały się na królestwie hiszpańskim jako całości; i te, które świętowały podbój Nowego Świata przez Hiszpanię. Czyniąc to, Kagan dokumentuje również życie i pracę poszczególnych kronikarzy dworskich, bada zmiany w praktyce oficjalnej historii i podkreśla polityczne machinacje, które wpłynęły na redakcję takich historii.
Podobnie jak dzisiejsi światowi przywódcy polegają na szybko mówiących rzecznikach prasowych, aby wyjaśnić opinii publicznej swoje czasami wątpliwe działania, tak samo czynili królowie i królowe średniowiecznej i wczesnonowożytnej Hiszpanii. Monarchowie często dokładali wszelkich starań, aby sprawować pełną kontrolę nad oficjalną historią swoich rządów, fizycznie zastraszając historyków, niszcząc i przejmując rękopisy i książki, przepisując przeszłe historie i ograniczając pisanie historii do upoważnionych osób.
Mimo to szersza praktyka pisania historii - prowadzona przez nie-królewskich historyków, różnych uczonych i pisarzy, a nawet historyków kościelnych - stanowiła korektę oficjalnych historii. Kagan konkluduje, że pomimo swoich wad, pisanie oficjalnych historii przyczyniło się, jakkolwiek niedoskonale, do samej praktyki historiografii.
--Jorge Ca izares-Esguerra, Uniwersytet Teksański w Austin.
