Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.
Continual Permutations of Action
Richard Bernstein wyraził pogląd, że pragmatyzm wyprzedził swoje czasy; to samo dotyczy symbolicznego interakcjonizmu. Te dwie ściśle powiązane perspektywy, jedna filozoficzna, a druga socjologiczna, umieszczają ludzkie działanie w centrum swoich schematów wyjaśniających.
Nie miało znaczenia, jaki aspekt zachowania społecznego lub psychologicznego był przedmiotem analizy. Niezależnie od tego, czy chodzi o jaźń, umysły czy emocje, instytucje, struktury społeczne czy zmiany społeczne, wszystkie one były konceptualizowane jako formy ludzkiej aktywności. Ten pogląd jest prostym geniuszem tych perspektyw.
Anselm Strauss zawsze poważnie traktował idee związane z działaniem i procesem. Tutaj wyraźnie przedstawia teorię działania, która pośrednio kierowała jego badaniami przez około czterdzieści lat. Zrozumiałe jest, że Strauss akceptuje tezę, że działanie (lub nawet lepiej, interakcja) powoduje strukturę społeczną.
Podstawą tej idei jest dziewiętnaście założeń, które wyartykułował na początku książki - założeń, które rozwijają i wyjaśniają słynne założenia symbolicznego interakcjonizmu Herberta Blumera. Zadanie, jakie postawił przed sobą Strauss, polega na tym, jak utrzymać złożoność ludzkiego życia grupowego przed badaczem/teoretykiem i jednocześnie sformułować schemat analityczny, który wyjaśnia i ujawnia tę złożoność. Mając przed sobą te dwie niedoskonale powiązane kwestie, Strauss nakreśla analityczny schemat społeczeństwa w działaniu.
Jest to schemat, który nie opiera się na logicznej konieczności, ale na badaniach i obserwacji, a koncepcje, których używa, są proponowane, ponieważ wykonują pewną pracę analityczną. Dobrze byłoby potraktować Ciągłe permutacje działania bardzo poważnie.
