Churchill as Home Secretary: Suffragettes, Strikes, and Social Reform 1910-11
Niewielu jest mężów stanu, których życiu i karierze poświęcono tak wiele uwagi, jak Winstonowi Churchillowi. Pojawiło się jednak stosunkowo niewiele publikacji, które dotyczyłyby konkretnie lub całościowo jego pierwszego wyższego stanowiska ministerialnego - sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych. Może to wynikać z faktu, że z trzech wielkich urzędów państwowych, które miał zajmować w ciągu swojego długiego życia politycznego, jego kadencja jako ministra spraw wewnętrznych była najkrótsza.
Rząd liberalny, którego był starszą postacią, został wybrany w 1906 r. w celu wprowadzenia reform społecznych i politycznych. Chociaż Churchill był na czele tych spraw, jego odpowiedzialność za sprawy wewnętrzne doprowadziła do tego, że musiał stawić czoła innym, poważnym wyzwaniom w departamencie; był to czas znacznego zamieszania na froncie społecznym, z powszechnymi konfliktami przemysłowymi i społecznymi. Nawet biorąc pod uwagę, że "ministrowie spraw wewnętrznych nigdy nie mają łatwo", okres jego urzędowania był zatem naznaczony ogromnym stopniem zawirowań politycznych i społecznych. Określenia "Tonypandy" i "Peter the Painter" być może najłatwiej przychodzą na myśl. Raczej mniej znane jest jego zaangażowanie w jedną z palących kwestii tamtych czasów, prawa wyborcze kobiet, a także jego portret jako "przyjaciela więźniów" w zakresie reformy karnej.
Mając 33 lata i będąc najmłodszym ministrem spraw wewnętrznych od 1830 roku, został upoważniony do sprawowania znacznej władzy wykonawczej nieodłącznie związanej z rolą jednego z głównych sekretarzy stanu Jego Królewskiej Mości i z pewnością nie wahał się tego robić. Wiązały się z tym oczywiście współmierne obowiązki, a to, jak sobie z nimi radził, jest warte zbadania.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)