Choroba i ironia: o dwuznaczności cierpienia w kulturze

Oryginalny tytuł:

Illness and Irony: On the Ambiguity of Suffering in Culture

Zawartość książki:

Teorie choroby i terapii od czasów Freuda uwzględniają możliwość, że osoby cierpiące są współwinne swojej kondycji. Studia zawarte w tym tomie badają sposoby, w jakie choroba i terapia mogą być scharakteryzowane jako miejsca, w których ironia ludzkiej kondycji jest wytwarzana, napotykana, uznawana - lub odrzucana na rzecz bardziej dosłownych odczytań.

Pytają, czego te miejsca mogą nas nauczyć o kwestiach ludzkiej sprawczości i o szerszym znaczeniu ironii dla teorii. Obejmując różnorodne perspektywy, autorzy publikacji Illness and Irony stosują teorie ironii do niezliczonych kontekstów kulturowych, począwszy od gabinetu Freuda i klinik Lacana w Buenos Aires, po przerażającą chorobę w jemeńskiej wiosce i opętanie przez ducha na wyspie Mayotte.

Rozdział wprowadzający autorstwa Michaela Lambka ustanawia kontekstualny punkt widzenia na ironię, wynikający z pism Tomasza Manna, Aleksandra Nehamasa i innych. Vincent Crapanzano zamyka tom, łącząc wypowiedzi z aktualnymi debatami na temat ironii w retoryce, językoznawstwie i literaturze porównawczej.