Chłopcy Jo autorstwa Louisa May Alcott, Fikcja, Rodzina, Klasyka

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają mieszankę podziwu i krytyki dla książek, szczególnie koncentrując się na „Jo's Boys” i jego związku z „Małymi kobietkami”. Wielu czytelników docenia ponadczasowe tematy i pisarstwo Alcott, podczas gdy inni wyrażają niezadowolenie z niektórych wydań i czytelności tekstu.

⬤ Unabridged editions are appreciated, allowing readers to engage fully with the text.
⬤ Tematy rodziny, samokontroli i kontekstu historycznego dobrze współgrają zarówno z młodymi czytelnikami, jak i dorosłymi.
⬤ Duże wydania są uważane za łatwiejsze w czytaniu.
⬤ Historie są uważane za przyjemne i stanowią odpowiednią kontynuację „Małych kobietek”.

⬤ Niektóre wydania cierpią z powodu słabej edycji, przez co są trudne do zrozumienia.
⬤ „Jo's Boys” było trudne do zrozumienia przez niektórych czytelników, a niektórzy uważali, że nie dorównuje jakości „Małych kobietek”.
⬤ Mała czcionka w niektórych wersjach może być barierą dla niektórych czytelników.
⬤ Kilka recenzji opisuje późniejsze książki jako nudne lub pozbawione spójności.

(na podstawie 79 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Jo's Boys by Louisa May Alcott, Fiction, Family, Classics

Zawartość książki:

Little Women i Good Wives przedstawiły Jo March jako piętnastoletnią chłopczycę. W Little Men wyszła za mąż i prowadziła szkołę dla chłopców.

Jo's Boys otwiera się dziesięć lat później, a chłopcy są młodymi mężczyznami z karierami i nie tak małymi kobietami do odkrycia. Nat, który potrafił grać na skrzypcach, jest skrzypkiem. Dan wciąż wpada w kłopoty.

Historia dogania wszystkich "małych mężczyzn" - a także Jo.

Części Jo's Boys śledzą podróże byłych uczniów, którzy mają głębokie emocjonalne więzi z Plumfield i Bhaerami. Siostrzeniec profesora Bhaera, Emil, jest teraz marynarzem i wyrusza w swój pierwszy rejs jako drugi oficer.

Dan szuka szczęścia na Zachodzie i trafia do więzienia. Nat rozpoczyna karierę muzyczną w Europie, co odciąga go od Daisy. Alcott pokazuje tutaj swoją rękę: Jo jest wersją samej autorki.

Pisanie Jo przynosi jej "złoto i chwałę". "Uczy się, że sława jest ulotnym utrapieniem, ale pieniądze pozwalają jej robić jak najwięcej dla ludzi wokół niej. Alcott nawet wychodzi przed kurtynę, by zastanowić się, czy historia nie powinna zakończyć się czymś wielkim - "melodramatycznym" - trzęsieniem ziemi Ale nie, kończy się tak, jak powinna.

A ponieważ czytelnicy wciąż odnajdują nowe rozkosze w historii Jo, nigdy się ona nie kończy.