Chips Moman: Producent płytowy, którego geniusz zmienił amerykańską muzykę

Opinie czytelników

Recenzje książki Jamesa L. Dickersona o Chipsie Momanie podkreślają jej interesującą treść i istotne historyczne spostrzeżenia na temat amerykańskiej muzyki. Wielu czytelników wyraża jednak frustrację z powodu mnożących się literówek, nieścisłości faktograficznych i słabej edycji, które odwracają uwagę od narracji. Podczas gdy książka jest chwalona za dogłębność badań i pouczające opowiadanie historii, ogólna prezentacja bardzo cierpi z powodu niedociągnięć redakcyjnych.

⬤ Ciekawe historyczne spostrzeżenia na temat Chipsa Momana i jego wpływu na amerykańską muzykę.
⬤ Wciągająca opowieść i kompleksowe omówienie kariery Momana i jego relacji z różnymi artystami.
⬤ Cenne informacje dla entuzjastów muzyki i kolekcjonerów.
⬤ Duże zainteresowanie tematem wśród fanów historii muzyki.

⬤ Liczne literówki i błędy gramatyczne w tekście.
⬤ Nieścisłości faktograficzne, które błędnie przedstawiają wydarzenia historyczne i ramy czasowe.
⬤ Słaba redakcja, która negatywnie wpływa na ogólne wrażenia z lektury.
⬤ Niektórzy recenzenci uznali strukturę narracji za zagmatwaną, z brakiem jasności w przepływie wydarzeń.

(na podstawie 19 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Chips Moman: The Record Producer Whose Genius Changed American Music

Zawartość książki:

Geniusz Chipsa Momana rozpoczął się w studiu, gdzie wprowadził innowacje techniczne, które na zawsze zmieniły branżę nagraniową, ale rozszerzył się stamtąd dzięki niesamowitej zdolności rozpoznawania przebojowych piosenek, gdy usłyszał je jako surowe dema, a następnie rozkwitł niezrównanym ciągiem przebojowych płyt. Uratował karierę Elvisa Presleya dzięki nagraniom "Suspicious Minds" i "In the Ghetto", a Williemu Nelsonowi dostarczył jedną z jego najbardziej pamiętnych piosenek "Always on My Mind". Nieźle jak na wiejskiego chłopaka z Georgii, który rzucił szkołę w ósmej klasie i wyruszył autostopem do Memphis w poszukiwaniu amerykańskiego snu.

"Myślę, że historia Chipsa Momana dostarczyła mi najlepszej książki, jaką napisałem od czasu Colonel Tom Parker, która została zakupiona przez Warner Bros. na potrzeby filmu o Elvisie z Tomem Hanksem w roli głównej" - mówi autor James L. Dickerson. "Spodziewam się dużego zainteresowania filmem opartym na historii Momana. Nic dziwnego. Został nazwany "Stevem McQueenem branży muzycznej".

Pod każdym względem - sprzedaży, wielogatunkowości, liczby przebojów, innowacji technicznych, artyzmu itp. -Lincoln "Chips" Moman był najważniejszym producentem nagrań w historii Ameryki. Mając na swoim koncie kilkaset hitów pop, country, rhythm & blues i rock, zarówno w zakresie produkcji płyt, jak i pisania piosenek, Chips Moman jest legendą w branży muzycznej. Ta biografia jest historią jego życia.

Chips Moman był współzałożycielem wytwórni Stax Records w Memphis, wraz z Jimem Stewartem i Estelle Axton. Moman znalazł lokalizację dla studia, zorganizował system nagrywania, zrekrutował wczesne talenty i wyprodukował dwa pierwsze hity legendarnej wytwórni muzyki soul - "Gee Whiz" Carli Thomas i "Last Night", instrumental Mar-Keys. Jako producent nagrań uratował karierę Elvisa Presleya takimi hitami jak "Suspicious Minds", "In the Ghetto" i "Kentucky Rain". Wyprodukował takie ikony muzyki jak Petula Clark i Dionne Warwick. W rocku i popie kojarzony jest z The Gentrys ("Keep on Dancing"), The Box Tops ("The Letter"), Sweet Caroline Neila Diamonda, Sandy Posey ("Born a Woman" i "Single Girl"), Paul Revere & The Raiders ("Goin' to Memphis"), Dusty Springfield ("Son of a Preacher Man"), Ringo Starr (niewydany album, który autor przesłuchał i uważa za jeden z najlepszych w dorobku Ringo; album zakończył się słynną sprawą sądową); B. J. Thomas ("Hooked on a Feeling", "The Eyes of a New York Woman" i "(Hey Won't You Play) Another Somebody Done Somebody Wrong Song".

W muzyce country wyprodukował "Always on My Mind" Williego Nelsona i wiele innych albumów; był pomysłodawcą supergrupy Highwaymen (Johnny Cash, Waylon Jennings, Willie Nelson i Kristofferson) i producentem dwóch z ich trzech albumów; Willie Nelson i Merle Haggard (Pancho & Lefty), a także albumy z Tammy Wynette, Gary Stewart, Brenda Lee i innymi. Moman nagrał również album country, jak dotąd niewydany, z aktorem Robertem Duvalem, który uzyskał pozwolenie od Momana na wykorzystanie go jako modela do postaci, którą zagrał w Tender Mercies, roli, za którą otrzymał Oscara.