Chcę umrzeć, ale chcę zjeść Tteokbokki: Pamiętnik

Opinie czytelników

Książka jest szczerą eksploracją chorób psychicznych, w szczególności lęku i depresji, poprzez transkrypcje terapii autora i osobiste refleksje. Rezonuje z wieloma czytelnikami, oferując im poczucie więzi i zrozumienia, jednocześnie przedstawiając złożoność zdrowia psychicznego. Jednak niektórzy czytelnicy uznali format za nużący i uważali, że brakuje mu głębi lub treści, co skutkowało mieszanymi recenzjami.

Wielu czytelników doceniło szczerość książki i jej wiarygodność, uznając ją za źródło pocieszenia i zrozumienia dla osób borykających się z problemami zdrowia psychicznego. Chwalono wrażliwość autora i chęć dzielenia się osobistymi doświadczeniami, a niektórzy uznali ją za przewodnik terapeutyczny, który daje nadzieję. Surowy i szczery styl pisania rezonował z różnymi czytelnikami, sprawiając, że czuli się widziani i rozumiani.

Kilku recenzentów zauważyło, że struktura książki, wypełniona głównie transkrypcjami terapii, była nużąca i trudna do zaangażowania. Niektórzy uważali, że tekstowi brakuje niezwykłej głębi, a inni wyrazili rozczarowanie, że książka nie zawiera obszernych spostrzeżeń psychologicznych ani porad. Dodatkowo, niektórzy stwierdzili, że kwestie tłumaczenia wpłynęły na wrażenia z czytania, prowadząc do powolnej i czasami mylącej lektury.

(na podstawie 121 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

I Want to Die But I Want to Eat Tteokbokki: A Memoir

Zawartość książki:

National Indie Bestseller

World Literature Today Notable Translation of the Year

Salon Favorite Book of the Year

Południowokoreański bestseller, intymny pamiętnik terapeutyczny przetłumaczony przez nominowanego do Międzynarodowej Nagrody Bookera Antona Hura.

PSYCHIATRA: Więc jak mogę ci pomóc?

JA: Nie wiem, jestem - jak to się mówi - w depresji? Czy muszę wdawać się w szczegóły?

Baek Sehee jest odnoszącą sukcesy młodą dyrektorką mediów społecznościowych w wydawnictwie, kiedy zaczyna spotykać się z psychiatrą w sprawie swojej - jak to nazwać? - depresji? Czuje się ciągle przygnębiona, niespokojna, bez końca wątpi w siebie, ale także bardzo osądza innych. Dobrze ukrywa swoje uczucia w pracy i wśród przyjaciół, zachowując spokój, którego wymaga jej styl życia. Wysiłek jest wyczerpujący, przytłaczający i powstrzymuje ją przed nawiązywaniem głębokich relacji. To nie może być normalne. Ale jeśli jest tak beznadziejna, dlaczego zawsze może przywołać pragnienie swojego ulubionego ulicznego jedzenia: gorącego, pikantnego ciasta ryżowego, tteokbokki? Czy tak właśnie wygląda życie?

Nagrywając swoje dialogi z psychiatrą w ciągu dwunastu tygodni i rozwijając każdą sesję o własne refleksyjne mikro-eseje, Baek zaczyna rozplątywać pętle sprzężenia zwrotnego, odruchowe reakcje i szkodliwe zachowania, które utrzymują ją w cyklu samookaleczania. Po części pamiętnik, po części książka samopomocy, I Want to Die but I Want to Eat Tteokbokki to książka, którą warto trzymać blisko siebie i sięgać po nią w chwilach ciemności. Spodoba się każdemu, kto kiedykolwiek czuł się samotny lub nieuzasadniony w swojej codziennej rozpaczy.