Ocena:

Recenzje książki Phillipa Rieffa przedstawiają mieszany obraz, podkreślając jej głębię i złożoność. Podczas gdy niektórzy czytelnicy uważają ją za pouczające i satysfakcjonujące wyzwanie intelektualne, inni krytykują ją za zbyt złożoną i nieprzystępną. Książka omawia tematy charyzmy, wartości społecznych i implikacji religijnych, ale robi to w sposób, który niektórzy uważają za zawiły i trudny do strawienia.
Zalety:Książka oferuje głęboki, pouczający wgląd w podstawy charyzmy i wartości społecznych. Wielu uważa ją za satysfakcjonującą lekturę, która stanowi wyzwanie intelektualne dla czytelnika. Niektóre rozdziały są szczególnie cenne, a unikalna perspektywa autora jest doceniana przez niektórych czytelników.
Wady:Pisanie jest często krytykowane jako nadmiernie złożone, zawierające zdania wielokrotnie złożone i niejasną terminologię, która może być trudna do naśladowania. Wielu czytelników uważa, że książka może zrazić do siebie szersze grono odbiorców ze względu na swój intelektualny styl i gęstą prozę. Niektórzy wyrażają frustrację podejściem autora i zawiłą naturą argumentów.
(na podstawie 7 opinii czytelników)
Charisma: The Gift of Grace, and How It Has Been Taken Away from Us
Philip Rieff, niezwykle wpływowy teoretyk społeczny, przedstawia opublikowaną pośmiertnie analizę najgłębszego poziomu kryzysu w naszej kulturze.
Według Rieffa współczesne pojęcie charyzmy - osobistego magnetyzmu przywódców politycznych lub gwiazd filmowych - jest tragicznym nieporozumieniem głęboko ważnej koncepcji. Charyzma pierwotnie oznaczała religijną łaskę i autorytet przekazany przez boską inspirację, zanim przekształciła się w niewiele więcej niż formę celebryty pozbawioną względów moralnych.
Rieff argumentuje, że bez moralności dar łaski staje się nieodróżnialny od daru zła i przekształca się w licencję na niszczenie w imię wiary lub ideologii. Oferując błyskotliwe interpretacje Kierkegaarda, Webera, Kafki, Nietzschego i Freuda, Rieff pokazuje, jak niektórzy myśliciele zaatakowali samą możliwość wiary i prawdziwej charyzmy oraz pomogli przygotować drogę do kultury terapeutycznej, w której niemożliwe jest uznanie czegokolwiek za święte.