Castro Street Blues

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Zawartość książki:

Zdesperowani mężowie

Podróż gejowskiego bohatera przez Covid.

Ta amuse-bouche gejowska popkulturowa powieść o sztuce, ideach i historii, pełna komicznych dań, jest meta-fikcyjnym pamiętnikiem opowiedzianym przez cudownie niewiarygodnego trzecioosobowego narratora. "Powieść o coming-oucie" spotyka się z "powieścią o starszym wyjściu" w kręgu życia, gdy szafa kwarantanny zakłóca szczęśliwe małżeństwo starzejące się w miejscu.

Wieloletni mężowie są reprezentatywnymi mężczyznami, którzy przeżyli historię gejów, od ich coming outu w homofobii lat pięćdziesiątych XX wieku po ich awanturnicze życie po Stonewall przez pięćdziesiąt lat w San Francisco, zanim przeszli na emeryturę do Marin Headlands po drugiej stronie mostu Golden Gate. Poddani tam kwarantannie, oglądają w Internecie wiadomości o tysiącach uchodźców i najemców Covid uciekających z miasta, tworząc najbardziej puste centrum w Ameryce, zamieniając ich niegdyś bajeczną gejowską dzielnicę Castro w miasto duchów.

Depresja Covid to najgorszy pokój w najlepszym hotelu gejowskiego życia. Z tonącym uczuciem tonących mężczyzn, widzą swoje queerowe życie sprzed Covid, migające przed ich oczami w zwolnionym tempie homosurrealistycznych scen pamięci realizmu magicznego, nocnych filmów noir i własnych pamiętników wideo przyjaciół utraconych na AIDS. Przetrwawszy izolację w szafie i lata wirusowego AIDS, weterani gejowskich wojen wyzwoleńczych z połowy wieku, badając swoją osobistą historię, walczą naprzód w swojej gejowskiej heroicznej podróży przez ciemną jaskinię Covid, przysięgając, że nigdy nie poddadzą się PTSD wielu gejów noszonych przez lata homofobii.

Autor utrzymuje tę opowieść o blokadzie Covid, nowej normalności i zdesperowanych mężach prawdziwą i autentyczną dzięki nagłówkom z kapsułek czasu wyrwanym z wiadomości o pandemii, wzroście faszyzmu MAGA, wielkiej migracji gejów do Palm Springs, tęczowych zaimkach i osobie transpłciowej prowadzącej odrodzoną Paradę Dumy.

Reżyser Oliver Stone powiedział o swoim filmie Pluton: "Ten film nie jest o mnie, ale musiałem być w Wietnamie, żeby go napisać".

Jeśli ta literacka fikcja, gejowsko wypełniona queerową popkulturą, wydaje się tak prawdziwa jak autobiografia, autor wykonał swoją pracę jako artysta, zabierając czytelnika na fantazyjną przejażdżkę równie zabawną jak jego wielokrotnie nagradzany Some Dance to Remember: A Memoir-Novel of San Francisco 1970-1982.