Carter G. Woodson: historia, czarna prasa i public relations

Opinie czytelników

Książka przedstawia wnikliwy portret Cartera G. Woodsona, wpływowego, ale często pomijanego czarnoskórego pedagoga i naukowca, który odegrał kluczową rolę w zachowaniu i promowaniu czarnej historii. Podkreśla znaczący wkład Woodsona, taki jak rozpoczęcie Tygodnia Historii Murzynów, i podkreśla jego zaangażowanie w edukację i dokumentację czarnych osiągnięć. Napisana jest w sposób jasny i przystępny, dzięki czemu jest odpowiednia dla szerokiego grona odbiorców, nie tylko akademickich.

⬤ Bogato opatrzona przypisami
⬤ przejrzysta i przystępnie napisana
⬤ podkreśla znaczący wkład Cartera G. Woodsona
⬤ zachęca do znaczenia edukacji czarnej historii
⬤ odpowiednia dla szerokiego grona czytelników, nauczycieli i pisarzy.

Pomimo swoich mocnych stron, wkład Woodsona może być nadal pomijany poza kręgami akademickimi; niektóre anegdoty sugerują współczesny brak świadomości jego pracy.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Carter G. Woodson: History, the Black Press, and Public Relations

Zawartość książki:

Niniejsze studium pokazuje, w jaki sposób historyk Carter G. Woodson (1875-1950) wykorzystał czarną prasę i nowoczesne techniki public relations do popularyzacji czarnej historii w pierwszej połowie XX wieku.

Wyjaśnienia sukcesu Woodsona w nowoczesnym ruchu czarnej historii zazwyczaj obejmują jego szkolenie, głęboko zakorzenione zasady i determinację. Często jednak pomija się umiejętne wykorzystanie przez Woodsona gazet do opracowania i przeprowadzenia publicznej kampanii edukacyjnej opartej na prawdzie, dokładności, uczciwości i edukacji. Burnis R.

Morris wyjaśnia, w jaki sposób Woodson przyciągnął w większości przychylne wiadomości dla swojego ruchu historycznego dzięki głębokiemu zrozumieniu modeli biznesowych i redakcyjnych gazet, a także umiejętnościom public relations, które pomogły mu połączyć interesy czarnej prasy z jego sprawą. Taktyka reklamowa Woodsona, w połączeniu z dostępem do publiczności przyznanym mu przez prasę, umożliwiła mu napędzanie ruchu czarnej historii - w szczególności obchodów Tygodnia Historii Murzynów i działań związanych z pozyskiwaniem funduszy.

Morris analizuje czasopisma Woodsona, artykuły prasowe, listy i inne zarchiwizowane dokumenty opisujące partnerstwo Woodsona z czarną prasą i jego rolę jako publicysty. Ta rzadko eksplorowana strona Woodsona, który był często nazywany "ojcem czarnej historii", przywraca utracony wizerunek Woodsona jako wiodącej ikony kultury, która wykorzystała swoją sławę w wielu rolach jako dziennikarz opinii, twórca wiadomości i publicysta czarnej historii, aby przynieść cześć lekceważonemu tematowi.

Podczas swojej aktywnej kariery zawodowej w latach 1915-1950 Woodson połączył swoje zainteresowania z zainteresowaniami czarnych gazet. Jego sprawa stała się ich sprawą.