Carmilla

Opinie czytelników

J. „Carmilla” Sheridana LeFanu to wpływowa gotycka opowieść o wampirach, która poprzedza »Draculę« i porusza tematy przyjaźni i uwodzenia z podtekstami kobiecej seksualności. Ogólnie rzecz biorąc, jest dobrze oceniana za klimatyczną prozę i rozwój postaci, choć spotkała się również z krytyką dotyczącą tempa i formatowania niektórych wydań.

⬤ Bogata, klimatyczna proza, która zanurza czytelnika w gotyckiej scenerii.
⬤ Złożona charakterystyka i wyjątkowa narracja skupiona na relacji między Laurą i Carmillą.
⬤ Historyczne znaczenie jako wczesnej powieści o wampirach, mającej wpływ na późniejsze dzieła, w tym „Draculę”.
⬤ Angażujące tematy miłości, uwodzenia i psychologicznego horroru, z subtelnymi ukłonami w stronę lesbijstwa.
⬤ Szybka lektura pomimo wiktoriańskiej dykcji, przemawiająca do szerokiego grona czytelników.

⬤ Niektóre wydania mają słabe formatowanie, w tym małą czcionkę, która sprawia, że czytanie jest niewygodne.
⬤ Tempo może wydawać się powolne, zwłaszcza w początkowych rozdziałach, co prowadzi do poczucia przewidywalności fabuły.
⬤ Postacie mogą wydawać się niedopracowane lub niezapomniane dla niektórych czytelników, zwłaszcza narrator.
⬤ Nie jest tak intensywna lub przerażająca jak współczesna literatura wampiryczna, co może rozczarować tych, którzy oczekują tradycyjnego horroru.

(na podstawie 339 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Powieść, która zainspirowała Brama Stokera do stworzenia Draculi.

W wyniku pobliskiego wypadku powozu Laura i jej ojciec zostają przekonani, aby pozwolić pozornie rannej Carmilli pozostać w ich domu przez kilka miesięcy podczas rekonwalescencji. W tym samym czasie okoliczne wieśniaczki w tajemniczy sposób umierają, a Laura ma intensywne koszmary, które wydają się korespondować z jej szybko pogarszającym się stanem zdrowia.

Obawiając się o życie córki, ojciec Laury zwraca się o pomoc i wyrusza na wyprawę, by „wyleczyć” Laurę z jej przypadłości. Powieść Le Fanu stworzyła standard dla wampirów i gotyckiej fikcji tajemniczej i posłużyła jako inspiracja dla Draculi Brama Stokera, która została opublikowana dwadzieścia pięć lat później.