Cały świat w ogniu: Organizacje, wiedza i zniszczenie broni nuklearnej

Opinie czytelników

Książka Lynn Eden „Constructing Destruction” przedstawia przekonujący argument, że społeczność zajmująca się bronią jądrową nie docenia skutków masowych pożarów spowodowanych eksplozjami jądrowymi. Krytykuje ona konwencjonalne skupienie się na efektach wybuchu i podkreśla potrzebę włączenia masowego pożaru do modeli konsekwencji broni jądrowej. Jej praca jest opisywana jako teoretycznie innowacyjna i politycznie znacząca, z ważnymi implikacjami dla obecnych dyskusji na temat strategii nuklearnej.

Dobrze napisana i uargumentowana, teoretycznie innowacyjna, bogata empirycznie, metodologicznie solidna, politycznie ważna i przedstawia interesującą i kluczową perspektywę historyczną i socjologiczną.

Chociaż recenzja nie wspomina wyraźnie o żadnych wadach, sugeruje potencjał kontrowersji wokół jej wyzwania dla ustalonych poglądów w społeczności zajmującej się bronią jądrową.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Whole World on Fire: Organizations, Knowledge, and Nuclear Weapons Devastation

Zawartość książki:

Whole World on Fire koncentruje się na zagadce technicznej owianej tajemnicą organizacyjną: jak i dlaczego przez ponad pół wieku rząd USA nie przewidywał szkód spowodowanych pożarem nuklearnym, opracowując plany strategicznej wojny nuklearnej? Amerykańskie bombardowania podczas II Wojny Światowej spowodowały ogromne szkody pożarowe w Hiroszimie i Nagasaki, ale późniejsze plany wojenne uwzględniały jedynie szkody spowodowane wybuchem; całkowicie zignorowały szkody spowodowane atomowymi burzami ogniowymi. Niedawno niewielka grupa badaczy wykazała, że w przypadku nowoczesnej broni nuklearnej niszczycielskość i śmiertelność masowego pożaru nuklearnego często - i w sposób przewidywalny - znacznie przewyższa zniszczenia spowodowane wybuchem jądrowym.

Ma to poważne implikacje dla polityki obronnej: rząd Stanów Zjednoczonych nie docenił szkód wyrządzonych przez broń jądrową, stwierdza Lynn Eden, i zbudował znacznie więcej głowic i znacznie bardziej niszczycielskich głowic, niż było to potrzebne do celów planowania wojennego Pentagonu. Jak mogło do tego dojść? Odpowiedź tkwi w tym, jak organizacje ujmują problemy, które próbują rozwiązać. W narracji opartej na teorii organizacji, badaniach naukowych i technologicznych oraz pierwotnych źródłach historycznych (w tym odtajnionych dokumentach i wywiadach), Eden wyjaśnia, w jaki sposób doktryna precyzyjnego bombardowania Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych doprowadziła do opracowania bardzo dobrych prognoz dotyczących wybuchu jądrowego - co było znaczącym osiągnięciem - ale przez wiele lat do braku rozwoju wiedzy organizacyjnej na temat ognia jądrowego.

Społeczności eksperckie spoza wojska wzmocniły tę rozbieżność w zdolności organizacyjnej do przewidywania uszkodzeń spowodowanych wybuchem, ale nie pożarem. Mimo to doszło do pewnej innowacji, a przewidywania szkód pożarowych zostały niemal włączone do planowania wojny nuklearnej na początku lat 90.

ubiegłego wieku. Autor wyjaśnia, jak prawie doszło do tak dramatycznej zmiany i dlaczego tak się nie stało.

Whole World on Fire pokazuje, jak dobrze finansowane i wysoce profesjonalne organizacje, koncentrując się na tym, co robią dobrze i systematycznie wykluczając to, czego nie robią dobrze, mogą budować słabą reprezentację świata - samonapędzający się błąd, który może mieć poważne konsekwencje. W obszernym podsumowaniu Eden pokazuje implikacje tej analizy dla zrozumienia takich rzeczy jak zatonięcie Titanica, zawalenie się mostu Tacoma Narrows i słaba ochrona przeciwpożarowa w World Trade Center.