Ocena:

Książka przedstawia zniuansowany pogląd na Kaligulę, argumentując przeciwko tradycyjnemu postrzeganiu go jako szalonego cesarza. Kontekstualizuje jego działania w politycznym krajobrazie Rzymu, sugerując, że były one raczej strategiczne niż szalone. Chociaż książka jest dobrze zbadana i wciągająca, niektórzy czytelnicy uważają, że pomija bardziej brutalne aspekty jego rządów i brakuje jej głębi w niektórych obszarach.
Zalety:Książka jest dobrze napisana, bardzo czytelna i zapewnia przekonującą reinterpretację działań Kaliguli, twierdząc, że był on raczej racjonalny i strategiczny niż szalony. Z powodzeniem oferuje kontekst dla jego zachowania i zawiera obszerne badania, dzięki czemu jest pouczająca i prowokująca do myślenia.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważają, że książka jest zbyt wyrozumiała dla Kaliguli, bagatelizując jego tyrańskie działania. Inni uważają, że brakuje jej głębi w niektórych sekcjach, zapewniając selektywną narrację, która może sprawić, że czytelnicy będą chcieli więcej szczegółów na temat jego osobowości i politycznych zawiłości jego rządów. Ponadto pojawiają się doniesienia o słabej jakości oprawy fizycznej.
(na podstawie 31 opinii czytelników)
Caligula: A Biography
Niesławny cesarz Kaligula rządził Rzymem w latach 37-41 n.e. jako tyran, który ostatecznie stał się potworem.
Niezwykle inteligentny i okrutnie dowcipny człowiek, Kaligula sprawił, że jego współcześni czcili go jak boga. Pił perły rozpuszczone w occie i jadł jedzenie pokryte złotymi liśćmi. Zmuszał mężczyzn i kobiety wysokiej rangi do uprawiania z nim seksu, przekształcił część swojego pałacu w dom publiczny i popełnił kazirodztwo ze swoimi siostrami.
Chciał uczynić swojego konia konsulem. Tortury i egzekucje były na porządku dziennym.
Zarówno współczesne, jak i starożytne interpretacje wywnioskowały z tych rzekomych dowodów, że Kaligula był szalony. Ale czy był? Ta biografia opowiada inną historię znanego cesarza.
W zręcznej relacji napisanej dla szerokiej publiczności Aloys Winterling otwiera nową perspektywę na człowieka i jego czasy. Opierając się na gruntownej ocenie starożytnych źródeł, osadza historię cesarza w kontekście systemu politycznego i zmieniających się relacji między senatem a cesarzem w czasach Kaliguli i znajduje nową racjonalność wyjaśniającą jego osławioną brutalność.