Bycie realistą nie jest realistyczne: Zebrane eseje na temat niepełnosprawności, tożsamości, integracji i innowacji

Opinie czytelników

Ogólnie rzecz biorąc, książka jest bardzo chwalona za wciągające teksty i cenne spostrzeżenia na temat integracji i świadomości niepełnosprawności. Niektórzy czytelnicy mieli jednak problemy z fizyczną jakością książki.

Książka jest dobrze napisana i przyjemna, co czyni ją obowiązkową lekturą dla osób zainteresowanych integracją i niepełnosprawnością. Obejmuje ona ważne tematy, które promują zrozumienie i wrażliwość wobec osób niepełnosprawnych. Czytelnicy uznali ją za wciągającą i wartościową dla celów dydaktycznych i edukacyjnych, często czytając ją w ciągu zaledwie kilku posiedzeń. Zawiera solidne fakty i osobiste perspektywy, zwiększając jej przydatność.

Fizyczna jakość książki jest niska, z doniesieniami o tandetnej oprawie. Niektórzy czytelnicy doświadczyli wypadania stron, co pogorszyło ich ogólne wrażenia.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Being Realistic Isn't Realistic: Collected essays on disability, identity, inclusion and innovation

Zawartość książki:

W tym wciągającym, humorystycznym i prowokującym zbiorze esejów Emma Van der Klift i Norman Kunc delikatnie zachęcają nas do ponownego przemyślenia wielu oczywistych i niekwestionowanych założeń dotyczących natury niepełnosprawności. Zaczynają od wyzwania i stwierdzenia: ludzie mają prawo być niepełnosprawni i nie powinni być zobowiązani do minimalizowania lub ukrywania swojej niepełnosprawności. Niepełnosprawność, jak twierdzą, nie jest tragiczną chorobą, ale nieodłączną częścią różnorodności ludzkiej kondycji - tożsamością, którą należy przyjąć z dumą.

Następnie badają czasami pomijane złożoności integracji - zarówno w szkole, jak i w społeczności. W jednym z esejów proszą nas o ponowne przemyślenie związku między zdolnościami a możliwościami i kwestionują założenie, że ludzie muszą nabyć umiejętności, zanim otrzymają możliwość uczestniczenia w zwykłych szkołach i szerszej społeczności. W innym proszą nas o zastanowienie się, w jaki sposób możemy zapewnić, że przyjaźń między osobami pełnosprawnymi i niepełnosprawnymi nie zostanie skażona życzliwością, niedocenianiem i paternalizmem.

W całej tej książce w zabawny sposób rysują nieoczekiwane powiązania między niepełnosprawnością, innowacjami i wieloma pozornie niezwiązanymi ze sobą tematami - takimi jak taniec brzucha, szachy i magia.

Chociaż Norman Kunc i Emma Van der Klift są znanymi na całym świecie mówcami, autorami i obrońcami praw osób niepełnosprawnych, wolą myśleć o sobie jako o współczesnych gawędziarzach, kontynuujących długą tradycję wykorzystywania humoru i narracji do inicjowania autorefleksji i zmian społecznych.

Urodzony z porażeniem mózgowym Norman uczęszczał do oddzielnej szkoły dla dzieci z niepełnosprawnością fizyczną; następnie, w wieku 13 lat, wywalczył sobie drogę do normalnej szkoły i ukończył studia magisterskie z zakresu terapii rodzin. Niedawno zdiagnozowana jako autystyczna, Emma przyjęła diagnozę z poczuciem ulgi, uznania i potwierdzenia. Jest certyfikowana zarówno w zakresie mediacji, jak i negocjacji oraz posiada tytuł magistra w zakresie analizy i zarządzania konfliktami. Kiedy Norm i Emma nie pracują, lubią jeździć na rowerze, grać w szachy, dobrze zjeść i próbować dowiedzieć się, w jaki sposób magicy używają błędnych wskazówek, aby nas oszukać.