Opinie czytelników
Podsumowanie:Kolekcja „Burnt Black Suns” Simona Strantzasa prezentuje mieszankę dziwnej fikcji, która pokazuje jego talent do tworzenia wciągającej atmosfery i fascynujących narracji. Podczas gdy wiele recenzji chwali zbiór za mocne historie i rozwój postaci, niektórzy krytykują go za niespójności w jakości i amatorskie pisanie w niektórych fragmentach. Ogólnie rzecz biorąc, kolekcja zebrała szereg opinii, a wyróżniające się historie zyskały szczególne uznanie, podczas gdy inne są postrzegane jako niedostateczne.
Zalety:⬤ Silny głos narracji i rozwój postaci.
⬤ Kilka wyróżniających się opowiadań, takich jak „On Ice”, „One Last Bloom” i „Burnt Black Suns”.
⬤ Wciągająca atmosfera i unikalne scenerie. # Apeluje do fanów dziwnej i Lovecraftiańskiej fikcji.
⬤ Strantzas jest postrzegany jako ważny współczesny głos w gatunku.
Wady:⬤ Niespójna jakość opowiadań, niektóre słabe lub źle wykonane.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali pisarstwo za amatorskie, a dialogi za nieprzekonujące.
⬤ Kilka postaci zostało skrytykowanych jako jednowymiarowe lub nadmiernie polegające na stereotypach.
⬤ Niektóre historie wydawały się przeładowane lub ciągnęły się bez rozwiązania.
(na podstawie 44 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Burnt Black Suns: A Collection of Weird Tales
Zawartość książki:
"Dzięki Burnt Black Suns Strantzas kontynuuje trajektorię w głębszy mrok... i pod pewnymi względami odyseja przybliżyła go do pierwotnego rdzenia tradycji i jej najsurowszych, najczystszych esencji" - z przedmowy Lairda Barrona.
"Opowiadania Simona Strantzasa są przykładem stylu horroru, który można porównać do nowel T. E. D. Kleina" - Thomas Ligotti.
" Burnt Black Suns demonstruje niezwykłe umiejętności narracyjne Strantzasa, jego nieomylne, gorączkowe wyczucie tempa i absolutną gotowość do rzucenia się w najciemniejsze rejony jego doskonałej wyobraźni." - Peter Straub.
"W Spalonych czarnych słońcach Strantzas rzuca się daleko w czas i przestrzeń, aby znaleźć obcego, a to, co wraca wijąc się w jego sieci, jest upiorne." - Adam Nevill.
W tym czwartym zbiorze opowiadań Simon Strantzas ugruntowuje swoją pozycję jednej z najbardziej dynamicznych postaci współczesnego weird fiction. Dziewięć opowiadań zawartych w tym tomie ukazuje szeroki zakres tematyczny i tematyczny Strantzasa, od Lovecraftowskiego "Znaleziska ostu" po hołd Roberta W. Chambersa "Za brzegami Sekwany". Ale wyobraźnia Strantzasa, czerpiąc z najlepszych weird fiction z przeszłości, zapuszcza się na nowe terytoria w takich utworach jak "On Ice", ponura powieść arktycznego horroru; "One Last Bloom", makabryczny opis eksperymentu naukowego, który potwornie się nie powiódł; oraz tytułowe opowiadanie, emocjonalnie wstrząsający opis terroru i straty na spieczonej meksykańskiej pustyni. Dzięki temu tomowi Strantzas rości sobie prawo do bycia omawianym w towarzystwie Caitl n R. Kiernan i Lairda Barrona jako jednego z czołowych twórców weird fiction naszych czasów.
