Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka analizuje powstanie Newta Gingricha i jego wpływ na współczesny krajobraz polityczny, zwłaszcza w odniesieniu do Donalda Trumpa. Bada, w jaki sposób taktyka Gingricha polegająca na atakowaniu przeciwników i wykorzystywaniu podziałów politycznych przygotowała grunt pod partyzantkę, która charakteryzuje współczesną politykę. Chociaż książka oferuje dogłębne spostrzeżenia, czytelnicy zauważają, że opiera się ona w dużej mierze na strategiach Gingricha i kontekście historycznym, co może być przytłaczające dla zwykłych czytelników. Wiele recenzji podkreśla równowagę między treścią informacyjną a krytycznym spojrzeniem na metodologie polityczne Gingricha.
Zalety:⬤ Dobrze zbadana i pouczająca, zapewniająca świetny wgląd w początki hiper-partyjnej polityki w USA
⬤ zniuansowana analiza roli Gingricha w kształtowaniu współczesnych strategii republikańskich
⬤ czytelny i wciągający tekst autora.
Wady:⬤ Może być zbyt szczegółowa i złożona dla zwykłych czytelników
⬤ skupia się głównie na Gingrichu, poświęcając mniej uwagi jego późniejszym działaniom politycznym
⬤ niektórzy czytelnicy uważali, że opis istotnych późniejszych wydarzeń był zbyt krótki lub go brakowało.
(na podstawie 16 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Burning Down the House: Newt Gingrich, the Fall of a Speaker, and the Rise of the New Republican Party
Zawartość książki:
Opowieść o tym, jak Newt Gingrich i jego sojusznicy zepsuli amerykańską politykę, rozpoczynając erę brutalnej wojny partyzanckiej.
Kiedy Donald Trump został wybrany na prezydenta w 2016 roku, prezydent Obama zauważył, że Trump "nie jest wyjątkiem; jest kulminacją, logicznym wnioskiem retoryki i taktyki Partii Republikańskiej". W książce Burning Down the House historyk Julian Zelizer wskazuje moment, w którym nasz kraj wkroczył na ścieżkę prowadzącą do ery zaciekle stronniczej i bezwzględnej polityki, ery, która została zapoczątkowana przez Newta Gingricha i jego sojuszników. W 1989 roku Gingrich obalił demokratycznego przewodniczącego Izby Reprezentantów Jima Wrighta i znalazł się w centrum uwagi całego kraju. Być może bardziej niż jakikolwiek inny polityk, Gingrich wprowadził retorykę i taktykę, które kształtowały Kongres i Partię Republikańską przez ostatnie trzy dekady. Wybrany do Kongresu w 1978 roku, Gingrich szybko stał się jedną z najpotężniejszych postaci w Ameryce nie dzięki innowacyjnym pomysłom czy charyzmie, ale dzięki skalkulowanej kampanii ataków na przeciwników politycznych, stawiając siebie w roli zbawiciela w walce dobra ze złem. Obejmując urząd w erze po Watergate, uzbroił się w dobre reformy rządowe nowo wprowadzone w celu zwalczania korupcji, wykorzystując zasady w sposób, który zszokował ustawodawców, którzy je stworzyli. Jego krucjata przeciwko Demokratom zakończyła się spiskiem mającym na celu zniszczenie kariery politycznej marszałka Wrighta.
Podczas gdy niektórzy republikańscy koledzy Gingricha byli zaniepokojeni zaciekłością jego ataków, przywódcy partii tak bardzo cieszyli się z jego sukcesów, że wspólnie zrobili niewiele, aby stanąć mu na drodze. Demokraci, ze swojej strony, byli zaniepokojeni, ale nie chcieli zniżyć się do jego poziomu i nie podjęli żadnych skutecznych działań, aby go powstrzymać. Nie miało znaczenia, że moralny konserwatyzm Gingricha był obłudny lub że jego metody były bezczelne, jego oskarżenia o korupcję trwale splamiły jego przeciwników. Ten rodzaj wojny zadziałał nie jako strategia rządzenia, ale jako droga do władzy, a to, co zasiał Gingrich, jego koledzy Republikanie zebrali. Doprowadził ich do pierwszej większości w Kongresie od dziesięcioleci, a jego spuścizna wykracza daleko poza jego kadencję. Od Kontraktu z Ameryką po powstanie Tea Party i kampanię prezydencką Trumpa, jego odciski palców można zobaczyć w niektórych z najbardziej dzielących epizodów współczesnej amerykańskiej polityki. Burning Down the House przedstawia niepokojącą narrację o tym, jak Gingrich i jego sojusznicy stworzyli nową normalność w Waszyngtonie.
