Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
White Lotus Rebels and South China Pirates
Panowanie cesarza Jiaqinga (1796-1820 n.e.) przez długi czas zajmowało niezręczną pozycję w badaniach nad ostatnią chińską dynastią Qing (1644-1911 n.e.). Dogodnie wyznaczając przełom między prosperującym XVIII wiekiem a tragiczną erą po wojnie opiumowej, to ćwierćwiecze zostało jednak pominięte jako nieistotny przerywnik oddzielający dwie dobrze zbadane epoki wielkiej transformacji.
Książka White Lotus Rebels and South China Pirates (Rebelianci Białego Lotosu i Południowochińscy Piraci) przedstawia ponowną ocenę tego niezrozumianego okresu, badając, w jaki sposób cesarze, biurokraci i obcokrajowcy zareagowali na dwa kryzysy, które ukształtowały przejście od panowania Qianlong do Jiaqing. Wensheng Wang argumentuje, że dramatyczne połączenie wewnętrznego powstania i międzynarodowego piractwa, zamiast być cechą charakterystyczną nieuchronnego upadku dynastii, popchnęło dwór Manchu do reorganizacji poprzez szereg modyfikacji w polityce i strukturze biurokratycznej. Wynikające z tego reformy Jiaqing zapoczątkowały proces wycofywania się państwa, który wyciągnął imperium Qing z cyklu agresywnej nadmiernej ekspansji i oporu oraz z powrotem na bardziej zrównoważoną ścieżkę rozwoju.
Chociaż to pragmatyczne dążenie do zrównoważonego rozwoju politycznego nie było w stanie uratować dynastii przed ostatecznym upadkiem, reprezentowało ono trwałe i konstruktywne podejście do narastających problemów stojących przed późnym reżimem Qing i pomogło utrzymać go przez kolejne stulecie. Jako jeden z najbardziej kompleksowych opisów panowania Jiaqing, White Lotus Rebels and South China Pirates zapewnia świeże zrozumienie tego znaczącego punktu zwrotnego w długiej historii imperialnej Chin.