Bumerang: Podróże po nowym trzecim świecie

Opinie czytelników

„Boomerang: Travels in the New Third World” Michaela Lewisa to pełna niuansów eksploracja skutków kryzysu finansowego w różnych krajach, w tym w Grecji, Islandii i Irlandii. Czytelnicy uważają, że książka jest wciągająca i pouczająca, łącząc humor i opowiadanie historii z komentarzem na temat poważnych kwestii ekonomicznych. Podczas gdy wielu docenia jej czytelność i wnikliwe anegdoty, niektórzy krytykują ją za brak głębi i poleganie na wcześniej opublikowanych materiałach.

Książka jest bardzo zabawna, pełna wciągających historii i humoru, które sprawiają, że złożone koncepcje ekonomiczne stają się przystępne. Czytelnicy doceniają umiejętności Lewisa w zakresie opowiadania historii i zdolność do krytykowania systemów finansowych w porywający sposób. Wielu z nich uważa, że książka ta jest cenna dla zrozumienia przyczyn kryzysu finansowego i jego bieżących implikacji.

Niektórzy czytelnicy uważają, że książce brakuje głębi, często podsumowując wcześniej opublikowane artykuły, zamiast oferować nowe spostrzeżenia. Krytykowano Lewisa za jego pozornie lekceważące poglądy na temat dotkniętych populacji i za brak rozwiązań dla opisanej niekompetencji gospodarczej. Ponadto niektórzy zauważyli, że może być postrzegany jako stronniczy lub niepoprawny politycznie.

(na podstawie 1278 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Boomerang: Travels in the New Third World

Zawartość książki:

Tsunami tanich kredytów, które przetoczyło się przez planetę w latach 2002-2008, było czymś więcej niż zwykłym zjawiskiem finansowym: było pokusą, oferując całym społeczeństwom szansę na ujawnienie aspektów ich charakterów, na które normalnie nie mogliby sobie pozwolić.

Islandczycy chcieli przestać łowić ryby i zostać bankierami inwestycyjnymi. Grecy chcieli zamienić swój kraj w pinatę wypchaną gotówką i pozwolić jak największej liczbie obywateli się w nią uderzyć. Niemcy chcieli być jeszcze bardziej niemieccy, a Irlandczycy chcieli przestać być Irlandczykami.

Dochodzenie Michaela Lewisa w sprawie baniek poza naszymi brzegami jest tak błyskotliwie, smutno zabawne, że prowadzi amerykańskiego czytelnika do wygodnego samozadowolenia: och, ci głupi obcokrajowcy. Kiedy jednak bezlitośnie przygląda się Kalifornii i Waszyngtonowi, widzimy, że narracja jest pułapką zastawioną na nas z humorem, i rozumiemy, co czeka największe i najbardziej chciwe z zadłużonych państw.