Brytyjskie odkrycie buddyzmu

Opinie czytelników

Książka stanowi zwięzłą i wnikliwą analizę recepcji buddyzmu w świecie zachodnim, szczególnie w epoce wiktoriańskiej. Podkreśla ewolucję brytyjskiego spojrzenia na buddyzm i jego interpretacje na przestrzeni lat. Autor zagłębia się w zawiłości tego, jak buddyzm był postrzegany i filtrowany przez zachodnie soczewki, dając czytelnikom głębsze zrozumienie kontekstu historycznego.

Książka jest opisywana jako zwięzła, ale dogłębna, oferująca cenny kontekst historyczny dotyczący recepcji buddyzmu na Zachodzie. Z powodzeniem prezentuje mieszankę akademickich spostrzeżeń i przystępnego pisania, dzięki czemu jest odpowiednia zarówno dla naukowców, jak i ogólnych czytelników zainteresowanych tematem. Recenzenci doceniają analizę wpływu czynników historycznych i kulturowych na postrzeganie buddyzmu.

Niektórzy recenzenci zauważają, że książka koncentruje się raczej na krytycznym odbiorze niż na rzeczywistych praktykach buddyjskich, co może sprawić, że czytelnicy będą oczekiwać bardziej praktycznych spostrzeżeń. Ponadto wspomniano o braku ilustracji i map, które mogłyby poprawić zrozumienie tematu. Studium nie bada również reakcji zwykłych obywateli na buddyzm, skupiając się bardziej na intelektualistach i środowiskach akademickich.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The British Discovery of Buddhism

Zawartość książki:

Jest to pierwsza książka, która bada brytyjskie odkrycie buddyzmu w okresie wiktoriańskim.

Dopiero w XIX wieku buddyzm stał się w zachodnim umyśle tradycją religijną odrębną od hinduizmu. W rezultacie Budda wyłonił się ze sfery mitu i został uznany za postać historyczną.

Badanie przez Almonda brytyjskich interpretacji buddyzmu - jego założyciela, doktryn, etyki, praktyk społecznych, prawdy i wartości - oświetla więcej niż tylko różne aspekty kultury buddyjskiej: rzuca światło na wiktoriańskie społeczeństwo dokonujące tych osądów.