Ocena:
Recenzenci chwalą książkę za dogłębne badania i pouczające treści dotyczące brytyjskich sił pancernych podczas II wojny światowej. Podczas gdy wielu czytelników uznało ją za dobrze napisaną i wnikliwą, zwłaszcza w dostarczaniu zrównoważonego spojrzenia na wyniki aliantów, niektórzy byli rozczarowani, oczekując bardziej szczegółowej analizy organizacji i taktyki, a nie powtórki z bitew.
Zalety:Dogłębne badania, dobrze napisany, kompleksowy przegląd brytyjskiej broni pancernej w II wojnie światowej, pouczający i cenny dla entuzjastów historii wojskowości, wyważone spojrzenie na wyniki aliantów.
Wady:Niektórym czytelnikom brakowało szczegółowej analizy organizacji, wyposażenia, szkolenia i taktyki; zauważono pewne nieścisłości faktograficzne i narzekano na nadmiar opisów bitew.
(na podstawie 8 opinii czytelników)
British Armoured Divisions and Their Commanders, 1939-1945
Podczas wojny w latach 1939-1945 sformowano w sumie jedenaście brytyjskich dywizji pancernych, ale, jak pokazuje ta niezwykle pouczająca książka, tylko osiem z nich wzięło udział w walkach. W 1940 roku tylko 1 Dywizja Pancerna stawiła czoła przytłaczającemu niemieckiemu blitzkriegowi i to właśnie na pustyni w Afryce Północnej koncepcja dywizji pancernej osiągnęła pełnoletność.
Teren był idealny do prowadzenia wojny pancernej, a sześć dywizji 8 Armii walczyło z pancernikami Rommla do upadłego. Trzy z nich zostały rozwiązane przed inwazją na Sycylię i Włochy. W D-Day w akcji brały udział Gwardia Pancerna, Szczury Pustyni, 11.
i wyjątkowa 79. dywizja pancerna. Szczególnie interesujący jest wpływ ludzi, którzy dowodzili tymi formacjami i sposób, w jaki ich charaktery przyczyniły się do sukcesu lub porażki operacji.
Podczas gdy niektórzy osiągnęli wyżyny, inni zostali zwolnieni sprawiedliwie lub niesprawiedliwie. Stawka była wysoka. Autor opisuje wiele fascynujących aspektów wojny pancernej, od niechęci do zastąpienia konia, rozwoju taktyki czy różnych i ulepszanych czołgów, czy to wsparcia piechoty (I-Tank), czy szybszych czołgów krążowniczych.
Ze względu na niepowodzenia brytyjskich projektów, polegano w dużej mierze na amerykańskim Grancie i Shermanie, przy czym Comet pojawił się późno, a Centurion zbyt późno. Połączenie narracji historycznej z dobrze zbadaną analizą i faktami sprawia, że jest to nieoceniona książka dla studentów II wojny światowej i wojny pancernej".
