Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka jest dziełem skoncentrowanym na zdjęciach z mieszanką interesujących treści, ale jej geograficzne skupienie i wybory projektowe mogą rozczarować niektórych czytelników.
Zalety:Książka jest dobrze wydrukowana na wysokiej jakości papierze i zapewnia dobrą wartość, prezentując szeroką gamę operatorów i interesujących pojazdów. Jest przyjemna dla entuzjastów i ma wartość sentymentalną.
Wady:Pokrycie geograficzne jest nierówne, brakuje reprezentacji Szkocji i północno-wschodniej Anglii. Zdjęcia są opisane jako szare i pozbawione solidnej czerni. Szata graficzna książki wydaje się przestarzała i brakuje w niej istotnych rozdziałów lub pomocnej strony z treścią.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
British Independent Bus and Coach Operators: A Snapshot from the 1960s
Zawartość książki:
W latach 60. istniała duża liczba niezależnych flot autobusowych i autokarowych, które różniły się ogromnie pod względem wielkości i zakresu działania. Począwszy od dużych operatorów, takich jak Barton Transport (Nottinghamshire)
Lancashire United i West Riding, którzy obsługiwali zarówno przewozy etapowe, jak i floty autokarowe.
Albo Wallace Arnold Tours z Leeds, główna firma autokarowa w Wielkiej Brytanii i Europie kontynentalnej.
Do małych operatorów, którzy posiadali zaledwie kilka pojazdów. Ci ostatni byli czasami zaangażowani tylko w prywatne usługi wynajmu, takie jak wycieczki na imprezy sportowe lub do teatrów, kontrakty szkolne lub przemysłowe, a często połączenie obu. Mniejsi operatorzy mieli siedziby w całym kraju, czasami w małych wioskach, ale także w sercu dużych miast.
Mniejsi operatorzy często kupowali zbędne autobusy i autokary od dużych operatorów, takich jak BET, BTC (Tilling), koncernów komunalnych czy London Transport. Wielu z nich skorzystało z okazji, sprzedając nadwyżki dwupokładowych autobusów RT i RTL po katastrofalnym strajku autobusowym i cięciach usług w 1958 roku. Z drugiej strony zwolnione pojazdy kupowane przez niezależne floty często sprowadzały do Londynu i południowego wschodu typy pochodzące nawet ze Szkocji. W latach 60. najstarszymi autobusami i autokarami w niezależnych flotach były te zatrudnione na kontraktach szkolnych lub przemysłowych. Nie podlegały one rygorystycznym testom obowiązującym w przypadku pojazdów przewożących pasażerów płacących za przejazd, więc mogły być eksploatowane do momentu, aż dosłownie się rozpadły. Z drugiej strony, niektóre bardzo małe niezależne floty, często z tytułem "Luxury Coaches", były bardzo dumne ze swoich flot. Kupowały one nowe autokary co dwa lub trzy lata i utrzymywały je w nieskazitelnym stanie.
W rezultacie brytyjscy niezależni operatorzy autobusów i autokarów w latach sześćdziesiątych XX wieku dysponowali fascynującą różnorodnością marek i stylów podwozi i nadwozi, a także malowań. Niniejsza książka ukazuje wiele z nich tak, jak wyglądały one od pięćdziesięciu do sześćdziesięciu lat temu.
