Brave Face: Pamiętnik

Opinie czytelników

Wspomnienia Shauna Davida Hutchinsona, „Brave Face”, zawierają surową i szczerą refleksję na temat jego zmagań z depresją i kwestiami tożsamości w latach 90-tych, gdy dorastał jako homoseksualny mężczyzna. Książka wypełniona jest rozdzierającymi serce historiami, ale niesie też przesłanie nadziei i wytrwałości. Głęboko rezonuje z czytelnikami, dzięki czemu można ją odnieść do tych, którzy zmagają się z podobnymi kwestiami samoakceptacji i zdrowia psychicznego.

Ten pamiętnik jest doceniany za brutalną szczerość, wiarygodność i głębię emocjonalną. Czytelnicy chwalą Hutchinsona za jego wciągający styl pisania i umiejętność przedstawienia zmagań dorastania geja i chorego psychicznie w trudnych czasach. Książka dostarcza również cennych spostrzeżeń na temat zdrowia psychicznego, tożsamości i samoakceptacji, co czyni ją ważną lekturą zarówno dla młodzieży LGBTQ +, jak i każdego, kto boryka się z osobistymi zmaganiami.

W niektórych recenzjach zauważono, że książka może być ostra i wyzwalająca ze względu na szczegółowe opisy depresji, prób samobójczych i napaści seksualnych. Co więcej, kilku czytelników życzyło sobie, by więcej miejsca poświęcono dorosłemu życiu Hutchinsona, by połączyć je z ewolucją jego młodszego ja. Niektórzy czytelnicy uważali również, że książka mogłaby zyskać na głębszym wglądzie w konkretne kwestie kulturowe.

(na podstawie 32 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Brave Face: A Memoir

Zawartość książki:

"P)rofound... triumf - pełne gardła wycie do księżyca, aby przypomnieć nam, dlaczego decydujemy się przetrwać i prosperować". --Brendan Kiely, autor bestsellera New York Timesa Tradition.

"Ostra jak brzytwa, głęboko odkrywcza i brutalnie szczera... emocjonalnie surowa i głęboko wnikliwa". -- Booklist (recenzja z gwiazdką)

Uznany przez krytyków autor "We Are the Ants" opowiada o tym, co doprowadziło do próby samobójczej w wieku nastoletnim i o swojej drodze powrotnej z tego doświadczenia.

"Nie miałem depresji dlatego, że byłem gejem. Miałem depresję i byłem gejem".

Shaun David Hutchinson miał dziewiętnaście lat. Zdezorientowany. Zmagał się ze znalezieniem słownictwa, by zrozumieć i zaakceptować to, kim był i jak pasował do społeczności, w której nie widział siebie. Głos depresji mówił mu, że nigdy nie będzie kochany ani pożądany, podczas gdy potężne i raniące wiadomości od społeczeństwa mówiły mu, że bycie gejem oznacza, że miłość i szczęście nie są dla niego.

Milion małych i dużych momentów na przestrzeni lat przekonało Shauna, że nie może dalej żyć, że nie ma przed sobą przyszłości. A więc podążył za próbą urzeczywistnienia tego.

Na szczęście Shaun przeżył i z czasem zrozumiał, jak bardzo jest wdzięczny i jak znaleźć samoakceptację. W tym odważnym i głęboko szczerym pamiętniku Shaun zabiera czytelników w podróż przez to, co doprowadziło go do krawędzi i co pomogło mu naprawdę uwierzyć, że będzie lepiej.