A Gate to Heaven: Essenes, Qumran: Origins and Heirs
Etienne Nodet sugeruje, że Qumran funkcjonowało jako miejsce pielgrzymek Esseńczyków od I wieku pne. Nodet sugeruje, że Esseńczycy byli rozproszeni po całej Palestynie w społecznościach wiejskich i że upamiętniali odnowienie wczesnego wejścia Izraelitów do Ziemi Obiecanej, po przekroczeniu Jordanu i świętowaniu Paschy w Gilgal z Jozuem, spadkobiercą Mojżesza.
Zmarli esseńczycy byli chowani w Qumran na dobrze zorganizowanym cmentarzu, ponieważ miejsce to uważano za rodzaj bramy do nieba. Nodet pokazuje, że żydowski ruch esseńczyków nie zniknął po wojnie w 70 r. n.e., a jego zwyczaje wywarły silny wpływ na wczesne chrześcijaństwo i judaizm rabiniczny.
Rozdziały tej książki badają esseńczyków w okresie po wojnie w Jerozolimie, pokazując, jak rozwijała się ta społeczność i jej długoterminowe znaczenie. Jest to powiązane z tekstami Nowego Testamentu, pismami Józefa Flawiusza i własnymi dokumentami społeczności Qumran, zwojami znad Morza Martwego.
