Brak i transcendencja: Problem śmierci i życia w psychoterapii, egzystencjalizmie i buddyzmie

Opinie czytelników

Książka bada złożone idee filozoficzne i psychologiczne przez buddyjski pryzmat, omawiając tematy jaźni, egzystencjalizmu i nerwicy. Podczas gdy wielu uważa ją za prowokującą do myślenia i bogatą w spostrzeżenia, gęstość intelektualna i potrzeba wcześniejszej wiedzy z pokrewnych dziedzin mogą sprawić, że będzie ona wyzwaniem dla niektórych czytelników.

⬤ Oferuje głębokie filozoficzne spostrzeżenia i bogatą dyskusję na temat głównych kontemplacji człowieka.
⬤ Skutecznie integruje pojęcia z buddyzmu, zachodniej filozofii i psychologii.
⬤ Stymulująca dla czytelników zainteresowanych egzystencjalizmem i osobistymi poszukiwaniami.
⬤ Wiele osób uznało ją za świetną do ponownego odwiedzenia na przestrzeni lat.
⬤ Wciągający styl pisania i przemyślana analiza.

⬤ Wymaga znacznego doświadczenia w filozofii, psychologii i buddyzmie, aby w pełni ją docenić.
⬤ Postrzegana jako intelektualnie gęsta i nie do szybkiego przeczytania.
⬤ Pewna krytyka struktury książki i powtarzających się argumentów.
⬤ Problemy z fizycznym wydaniem, takie jak mała czcionka i niska jakość druku.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że główne założenie dotyczące „braku” nie ma uniwersalnego zastosowania.

(na podstawie 17 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Lack & Transcendence: The Problem of Death and Life in Psychotherapy, Existentialism, and Buddhism

Zawartość książki:

David R. Loy czerpie od gigantów psychoterapii i egzystencjalizmu, od Nietzschego przez Kierkegaarda po Sartre'a, by zgłębić fundamentalne kwestie życia, śmierci i tego, co nas motywuje.

Psychoterapia, egzystencjalizm i buddyzm zajmują się tymi samymi fundamentalnymi kwestiami życia i śmierci - oraz śmierci w życiu. Przełomowym twierdzeniem Davida R. Loya jest to, że cechą jednoczącą te perspektywy jest poczucie wszechobecnego niezadowolenia - lub, jednym słowem, braku. W Lack & Transcendence łączy on wszystkie trzy tradycje w sposób, który rzuca nowe światło na każdą z nich, czerpiąc z gigantów psychoterapii, w szczególności Freuda, Ernesta Beckera, Rollo Maya, Irvina Yaloma i Otto Rank; wielkich myślicieli egzystencjalistycznych, takich jak Nietzsche, Kierkegaard, Heidegger i Sartre; oraz nauk buddyzmu, zwłaszcza w interpretacji Nagardżuny, Huinenga i Dogena.

Napisana w przystępnym stylu, który nie zakłada wcześniejszej znajomości żadnego z jej tematów, książka ta spodoba się czytelnikom ze wszystkich środowisk, w tym psychoterapeutom i psychoanalitykom, religioznawcom, filozofom kontynentalnym i każdemu, kto szuka jasności w samej Wielkiej Sprawie.

Czytelnik wyjdzie z niej ze świeżym spojrzeniem na starożytne pytania i głębszym wglądem w ludzkie upodobanie do bycia nieszczęśliwym - i jaka może być wyzwalająca alternatywa.