Boże Narodzenie na wojnie: prawdziwe historie o tym, jak Wielka Brytania zjednoczyła się na froncie wewnętrznym

Opinie czytelników

Książka jest dobrze zbadana i napisana przystępnym stylem, zawierającym różne osobiste wspomnienia z wojny podczas Świąt Bożego Narodzenia. Została dobrze przyjęta przez czytelników, szczególnie tych starszych, i jest uważana za zabawną i wnikliwą.

Dobrze zbadana, łatwa w czytaniu, zabawna, nostalgiczna dla starszych czytelników, dobra fabuła, zapewnia wgląd w ludzkie doświadczenia w trudnych czasach.

Niektórzy użytkownicy mieli problemy z zamówieniem (np. chcieli otrzymać wersję papierową zamiast Kindle).

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Christmas at War: True Stories of How Britain Came Together on the Home Front

Zawartość książki:

Bez indyka. Brak owoców do zrobienia porządnego puddingu. Brak pieniędzy na prezenty. Dzieci z dala od domu, by uchronić je przed bombardowaniami; mąż, ojciec i bracia walczący nie wiadomo gdzie. Jak na świecie można świętować Boże Narodzenie?

W takiej sytuacji znajdowali się mieszkańcy Wielkiej Brytanii przez sześć długich lat II wojny światowej. Dla niektórych z nich Boże Narodzenie było zwykłym dniem: nie mogli sobie pozwolić na wesołość - i mieli niewiele powodów do radości. Inni, zwłaszcza ci, którzy mieli dzieci, robili, co mogli.

Te wspomnienia z pierwszej ręki opowiadają o robieniu krakersów bez pęknięć i krzyczeniu „Bang”, gdy zostały wyciągnięte; o śpiewaniu kolęd w ciemności, pochodniach starannie zakrytych, aby żadne przelatujące bombowce nie mogły zobaczyć światła, oraz o podekscytowaniu otrzymaniem komiksu, kilku orzechów i jabłka w świątecznej pończosze. Opowiadają o zaradności, z jaką przygotowywano prowizoryczne kolacje i ręcznie robione prezenty, a także o hojności ducha, która sprawiła, że szczęśliwe Boże Narodzenie było możliwe w przerażających warunkach.

Od rodziny, której pies zjadł całą świąteczną pieczeń, pozostawiając im „Spam ze wszystkimi dodatkami”, po wystawę ręcznie robionych zabawek dla dzieci w obozie jenieckim w Singapurze, historie te są na przemian tragiczne, przejmujące i zabawne. Pomiędzy nimi malują intrygujący obraz świata, który pod wieloma względami był milszy, mniej egocentryczny i bardziej stoicki niż nasz. Nawet jeśli - a może właśnie dlatego - trwała wojna.