Boskość i człowieczeństwo: Wcielenie rozważane na nowo

Opinie czytelników

Książka Olivera Crispa koncentruje się na chalcedońskiej chrystologii, badając chrześcijańskie doktryny dotyczące natury Chrystusa i broniąc ich przed współczesnymi wyzwaniami. Autor porusza złożone kwestie teologiczne, takie jak perychoreza, ludzka natura Chrystusa i implikacje unii hipostatycznej. Pomimo swojej głębi, książka jest istotna zarówno dla teologów, jak i studentów, dostarczając jasnych analiz i angażujących odpowiedzi na współczesne interpretacje chrystologii.

Książka jest dobrze zbadana, oferując jasne, logiczne i metodyczne analizy chalcedońskiej chrystologii. Crisp skutecznie broni się przed współczesnymi wyzwaniami i zapewnia cenny wgląd w złożone kwestie teologiczne. Jest wyrazista i pouczająca, dzięki czemu jest odpowiednia dla różnych czytelników, od studentów po doświadczonych teologów.

Książka może być dość gęsta i trudna w czytaniu, co czyni ją mniej przystępną dla osób bez silnego zaplecza teologicznego. Niektórzy czytelnicy uznali pewne argumenty za nieprzekonujące, a materiał za zbyt techniczny.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Divinity and Humanity: The Incarnation Reconsidered

Zawartość książki:

Doktryna Wcielenia leży u podstaw chrześcijaństwa.

Jednak idea, że "Bóg był w Chrystusie" stała się przedmiotem wielu dyskusji we współczesnej teologii. Oliver Crisp zajmuje się sześcioma kluczowymi kwestiami Wcielenia, broniąc solidnej wersji doktryny, zgodnej z klasyczną chrystologią.

Analizuje perychorezę, czyli wzajemne przenikanie się, w odniesieniu zarówno do Wcielenia, jak i Trójcy Świętej. W dwóch rozdziałach Crisp zajmuje się ludzką naturą Chrystusa, a następnie przedstawia argument przeciwko poglądowi, powszechnemu wśród niektórych współczesnych teologów, że Chrystus miał upadłą ludzką naturę. Rozważa pojęcie boskiej kenozy lub ogołocenia i omawia chrystologię nieinkarnacyjną, koncentrując się na pracy Johna Hicka.

Pogląd ten zaprzecza, że Chrystus jest Bogiem Wcielonym, uznając Go przede wszystkim za moralny wzór do naśladowania. Crisp odrzuca to alternatywne ujęcie natury chrystologii.