Boskie oblicze

Opinie czytelników

Debiutancka powieść Michaela Hughesa „The Countenance Divine” łączy narracje z czterech okresów historycznych, angażując kluczowe postacie, takie jak John Milton, William Blake i Kuba Rozpruwacz, podczas gdy współczesny programista zmaga się z pluskwą milenijną. Książka otrzymała mieszane recenzje, a czytelnicy uznali jej ambitną strukturę zarówno za intrygującą, jak i wymagającą. Niektórzy doceniają jej głębię i zalety literackie, podczas gdy inni krytykują jej wykonanie i złożoność.

⬤ Ambitna i pomysłowa koncepcja łącząca wiele historycznych postaci i wydarzeń.
⬤ Choć niektórzy uznali ją za skomplikowaną, wielu doceniło głębię literacką i styl pisania.
⬤ Historyczne postacie i scenerie były urzekające dla czytelników, którzy lubią fikcję historyczną.
⬤ Poruszone zostały przejmujące tematy religii, śmierci i człowieczeństwa.
⬤ Niektórzy recenzenci chwalili ją jako błyskotliwy debiut pokazujący potencjał autora.

⬤ Książka jest złożona i może być przytłaczająca, wymagając uważnej i uważnej lektury, przez co nie nadaje się do swobodnego czytania.
⬤ Krytyka nierównej narracji i niezgrabnego wykonania była powszechna, a niektórzy uważali, że proza jest niezgrabna.
⬤ Niektórzy czytelnicy z trudem nadążali za przeplatającymi się wątkami i perspektywami postaci.
⬤ Pojawiły się wzmianki o pretensjonalności i braku oryginalności w niektórych częściach.

(na podstawie 38 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Countenance Divine

Zawartość książki:

„Michael Hughes pisze jak genialne skrzyżowanie Davida Mitchella i Hilary Mantel” Toby Litt.

W 1999 roku pewien programista próbuje naprawić błąd milenijny, ale nie może pozbyć się wrażenia, że został do czegoś wybrany.

W 1888 roku pięć kobiet zostaje brutalnie zamordowanych na East Endzie przez młodego mężczyznę, który jest pod wpływem tajemniczego mistrza.

W 1777 roku czeladnik grawera William Blake doznaje duchowego doświadczenia; trzynaście lat później wizja ta powraca.

A w 1666 roku poeta i rewolucjonista John Milton kończy epopeję, za którą zostanie zapamiętany wieki później.

Ale skąd bierze się przeczucie, że świat ma się ku końcowi?