Boska Claudia: Życie i kariera Claudii Muzio

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Divine Claudia: The Life and Career of Claudia Muzio

Zawartość książki:

„Muzio była osobnym przypadkiem: nie można jej sklasyfikować, ponieważ pod koniec byłeś tak emocjonalnie zniszczony jej występem, że nie wiedziałeś już nawet, jaki rodzaj instrumentu miała”. Tak mówiła Lukrecja Bori, ukochana sopranistka Metropolitan Opera.

Bori powtórzyła opinię wielu współczesnych i następców Claudii Muzio, takich jak Eva Turner, Rosa Ponselle i Mafalda Favero, która napisała: „Właściwie”, ona (Favero) przyznała z całkowitą szczerością, „zajęło mi dużo czasu, aby znaleźć własną interpretację (La traviata), ponieważ byłam prześladowana przez Claudię Muzio w tej roli. Kiedy zaśpiewała ją w Coloń w Buenos Aires w 1933 roku, chodziłam na każdą próbę, wielbiąc ją i wymagało to ode mnie nadludzkiego wysiłku, aby w końcu uzyskać moje osobiste podejście..... Przypominam sobie występ Muzio w Cecylii Refice'a, operze, którą stworzyła w Rzymie w 1934 roku, która opowiada o męczeństwie świętej.

Była w niej tak wzniosła, że poszedłem za kulisy, aby wyrazić swój podziw na koniec i impulsywnie upadłem na kolana.

„Naprawdę, moje dziecko! powiedziała z tymi smutnymi oczami, które mnie prześladowały. „Co ty wyprawiasz?”.

Jej Norma również była niezapomnianą kreacją. Miała cechę, którą uważam za niezbędną u artysty: sprawić, by publiczność cierpiała razem z nią”. Czasami słyszymy artystów opisywanych jako „urodziła się sto lat za późno”, ale Claudia Muzio urodziła się za wcześnie.

Była świetną „śpiewającą aktorką”, której kreacje sceniczne wywoływały histeryczne reakcje przytoczone powyżej. Większość recenzji wspomina przede wszystkim o jej pracy scenicznej, nie omieszkując pochwalić jej śpiewu. To właśnie z jej późnych nagrań z lat 1934-35, kiedy była chora, jest dziś pamiętana.

Muzio miała charakterystyczną barwę głosu i niezrównane opanowanie dynamiki i frazowania, które raz usłyszane nigdy nie zostają zapomniane. W Ameryce Południowej, gdzie przez piętnaście lat była najjaśniejszą gwiazdą Teatro Colón, nazywano ją „La Unica”.

Muzio zadebiutowała jako pierwsza włoska Tosca w Metropolitan Opera w 1916 roku w wieku 26 lat z Enrico Caruso i Antonio Scottim. Później śpiewała ze wszystkimi wielkimi artystami swoich czasów w światowej karierze trwającej ponad dwadzieścia pięć lat. Claudia Muzio zaśpiewała ponad tysiąc przedstawień głównego dramatycznego repertuaru operowego, w tym 131 Aid, 146 Traviatas, 81 Trovatores i 129 Toscas.

Liczba ta nie obejmuje koncertów, a według wszystkich relacji Claudia Muzio była również świetną recitalistką.