Born to Write: Literary Families and Social Hierarchy in Early Modern France
Łatwo jest zapomnieć, jak głęboko osadzona w hierarchii społecznej była literatura i nauka, które dotarły do nas z wczesnonowożytnego świata europejskiego. Od fikcji po filozofię, od poezji po historię, dzieła wszelkiego rodzaju wyłaniały się z hierarchii społecznej, która była fundamentalnym faktem codziennego życia. Zwrócenie na nią uwagi zmienia sposób, w jaki możemy rozumieć i interpretować same dzieła, zarówno kanoniczne i znane, jak i w dużej mierze zapomniane. Ale drugi, powiązany fakt jest również często pomijany: dzieła również często emanowały z rodzin, a nie tylko od jednostek.
Rodziny były siłą napędową w produkcji - to znaczy w komponowaniu, redagowaniu, tłumaczeniu lub publikowaniu - niezliczonych dzieł. Krewni współpracowali ze sobą, edytowali się nawzajem lub kontynuowali niedokończone dzieła zmarłych członków rodziny; niektórzy naśladowali lub inspirowali się dziełami dawno zmarłych krewnych. Powodem, dla którego ten drugi fakt (o rodzinach) jest powiązany z pierwszym (o hierarchii społecznej), jest to, że rodziny były w tym okresie podstawowym medium społecznym, za pośrednictwem którego status społeczny był domagany, utrzymywany, zagrożony lub utracony. Tak więc tworzenie dzieł literackich było jednym z wielu sposobów, w jaki rodziny domagały się swojego miejsca w świecie społecznym. Proces ten był jednak często skomplikowany, trudny lub rozczarowujący. Jeśli rodziny tworzyły dzieła jako formę spuścizny społeczno-kulturowej, która mogła nadal przynosić korzyści ich przyszłym członkom, nie wszyscy członkowie korzystali z niej w równym stopniu; kobiety czasami tworzyły lub domagały się spuścizny dla siebie, ale często były od niej odsuwane. Krewni czasami nie zgadzali się co do historii rodziny, tożsamości (nie tylko religijnej), a więc co do obrazu siebie i swojej rodziny, który chcieli szerzej promować w społeczeństwie poprzez swoje prace pisemne, drukowane lub rękopiśmienne. Chociaż więc rodzina była podstawowym medium społecznym, z którego wyłoniło się tak wiele dzieł, proces ten mógł być zarówno konfliktowy, jak i harmonijny.
Przeplatająca się rola rodziny i hierarchii społecznej w produkcji literackiej jest badana w tej książce na przykładzie Francji, od końca XV do połowy XVII wieku. Niektóre rodziny są tu szczegółowo badane, na przykład rodzina najbardziej poczytnego francuskiego poety epoki, Cl�menta Marota. Określono również skalę tego zjawiska: zidentyfikowano około dwustu rodzin, z których każda zawierała więcej niż jednego twórcę literackiego, a w przypadku jednej rodziny było ich aż dwadzieścia siedem.
