Borges and the Bible
Jorge Luis Borges jest ulubieńcem autorów i krytyków, których niegdyś określano mianem postmodernistycznych. Fikcje Borgesa atakują granice między tekstem, światem i jaźnią.
W pewnym sensie fikcje te są zwykłymi grami retorycznymi, zagadkami lub "sztuczkami", które zakłócają komunikację (i interpretację), ale także sugerują - przynajmniej dla niektórych - metafizyczną niepewność. Czytanie ich jest jak czytanie fikcji Hume'a lub Buddy. Większość literaturoznawców i biblistów w tym tomie łączy Biblię i jej badania z jedną lub kilkoma krótkimi fikcjami Borgesa (zwłaszcza tymi zebranymi po raz pierwszy w języku angielskim w Ficciones), ale niektórzy zapuszczają się w eseje, poezję i historię życia Borgesa (tak jak on i inni ją opowiedzieli).
Jeśli chodzi o Biblię, niektórzy eseiści skupiają się na konkretnych tekstach z Biblii hebrajskiej (takich jak Księga Rodzaju, Samuela, Królów czy Hioba) lub chrześcijańskiego Nowego Testamentu (takich jak Marek, 2 List do Koryntian czy Apokalipsa), podczas gdy inni angażują się w tradycje interpretacji, takie jak gnostycyzm, kabała czy akademicka biblistyka. Kilka z nich koncentruje się na kanonie, tłumaczeniu, rzemiośle fikcji, religii lub hermeneutyce jako sposobie myślenia o Borgesie i Biblii.
U Borgesa interpretacja jest wszechobecna. Niezależnie od tego, czy świadomie fikcjonalizuje, czy nie, każda (biblijna) interpretacja przekształca swojego prekursora. Każda (biblijna) interpretacja staje się grą z tajemnicą i objawieniem.
Borgesowskie Biblie i nauka to labirynty, ogrody rozwidlających się ścieżek, niepokojące i zniekształcające lustra. Dzięki Borgesowi bibliści stają twarzą w twarz ze swoją skończonością, obsesją, fascynacją, ambiwalencją i nieuniknioną herezją wobec tej Biblii".
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)