Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „God and the Goddesses” autorstwa Barbary Newman jest chwalona za głębokie spostrzeżenia i innowacyjne badania dotyczące współistnienia boskiej kobiecości obok pojedynczego Boga w średniowiecznym chrześcijaństwie. Bada historyczne koncepcje teologiczne i reprezentację różnych postaci kobiecych w chrześcijaństwie, zapewniając bogatą syntezę starych i rewolucyjnych idei. Istnieją jednak obawy dotyczące poziomu naukowego zaangażowania odbiorców w ten temat.
Zalety:⬤ Głębokie spostrzeżenia i rewolucyjne idee dotyczące boskiej kobiecości w chrześcijaństwie.
⬤ Dobrze zbadane badania, które syntetyzują koncepcje historyczne i teologiczne.
⬤ Bogate ilustracje i alegoryczne przykłady, które poprawiają zrozumienie średniowiecznej teologii wyobraźni.
⬤ Rygorystycznie zakorzenione w dowodach tekstowych, zapewniające głębię bez poświęcania naukowej integralności.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać treść za skomplikowaną lub mylącą, jeśli nie mają doświadczenia w studiach średniowiecznych.
⬤ Istnieje obawa, że wiele osób omawiających pokrewne tematy nie angażuje się głęboko w teksty historyczne.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
God and the Goddesses: Vision, Poetry, and Belief in the Middle Ages
Zawartość książki:
Wbrew powszechnemu przekonaniu, średniowieczna wyobraźnia religijna nie ograniczała się do męskich obrazów Boga, ale wyobrażała sobie boskość w wielu formach. W rzeczywistości Bóg średniowiecznego chrześcijaństwa był Ojcem tylko jednego Syna, ale wielu córek - w tym Pani Filozofii, Pani Miłości, Pani Natury i Wiecznej Mądrości.
God and the Goddesses to studium średniowiecznej teologii wyobraźni, badające liczne córki Boga, które pojawiają się w alegorycznych wierszach, teologicznych fikcjach i wizjach świętych kobiet. Mamy tendencję do rozumienia tych bóstw jako zwykłych personifikacji i poetyckich postaci, ale Barbara Newman twierdzi, że to błąd. Boginie te nie są ani pogańskimi przeżytkami, ani wersjami Wielkiej Bogini skonstruowanymi w psychologii archetypowej, ale charakterystycznymi wytworami chrześcijańskiej wyobraźni.
Jako emanacje boskości, pośredniczki między Bogiem a kosmosem, ucieleśnione uniwersalia i porywające obiekty identyfikacji i pożądania, średniowieczne boginie przekształciły i pogłębiły chrześcijańską koncepcję Boga, wprowadzając religijne możliwości poza zakres teologii scholastycznej i ożywiając je w żywej wyobraźni. Budując pomost między świeckimi i religijnymi koncepcjami alegorycznej kobiecej mocy, Newman porusza takie kwestie, jak to, czy średniowieczni pisarze wierzyli w swoje boginie, a jeśli tak, to w jaki sposób.
Bada, czy personifikacje napotykane w poetyckich fikcjach można odróżnić od tych, które pojawiają się w religijnych wizjach i zastanawia się, w jaki sposób średniowieczni pisarze godzą swoje wypowiedzi o wielu córkach Boga z ortodoksyjnym oddaniem Synowi Bożemu. Co więcej, bada ona, dlaczego formy kobiecej mowy o Bogu, które dziś uderzają wielu chrześcijan jako wywrotowe lub heretyckie, nie zagrażały średniowiecznym duchownym.
Łącząc tak różne teksty, jak pisma łacińskich i wernakularnych poetów, średniowiecznych nauczycieli, liturgistów oraz męskich i żeńskich mistyków i wizjonerów, God and the Goddesses jest bezpośrednim wyzwaniem dla współczesnych teologów do ponownego rozważenia roli bogiń w tradycji chrześcijańskiej.
