Bizancjum po Bizancjum

Opinie czytelników

Książka „Bizancjum po Bizancjum” oferuje unikalny wgląd w kulturę bizantyjską i Wschodni Kościół Prawosławny po podbojach osmańskich, zapewniając dobrze udokumentowaną i wciągającą narrację o życiu chrześcijańskich poddanych pod panowaniem osmańskim. Tłumaczenie na język angielski zostało jednak skrytykowane jako niekompetentne, przez co lektura jest frustrująca i trudna.

⬤ Unikalny wgląd w kulturę bizantyjską i Kościół prawosławny po podboju osmańskim
⬤ dobrze napisana
⬤ podkreśla samorządność i życie chrześcijan pod rządami Osmanów
⬤ obejmuje dziedzictwo Imperium Bizantyjskiego.

⬤ Niekompetentne tłumaczenie z niską jakością języka angielskiego
⬤ wiele części jest niespójnych i niezrozumiałych
⬤ niekonsekwentna reprezentacja nazw własnych
⬤ nieadekwatne przypisy, szczególnie w przypadku greckich odniesień.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Byzantium After Byzantium

Zawartość książki:

Pierwotnie opublikowana w języku francuskim w 1935 roku, formuła autora Bizancjum po Bizancjum definiuje kilka wieków historii świata. Iorga wskazuje na wielki wkład cywilizacji bizantyjskiej w świat zachodni, zwłaszcza w okresie renesansu.

Pokazuje, że Bizancjum przetrwało dzięki swoim ludziom i lokalnym autonomiom, a także dzięki wygnańcom - duchownym, uczonym, kupcom i urzędnikom politycznym. Jednym z najważniejszych tego przejawów były księstwa rumuńskie, gdzie Grecy z dzielnicy Phanar w Stambule odgrywali ważną rolę w rumuńskim życiu politycznym, definiując cały okres rumuńskiej historii - okres Phanariot.

Kontynuowali oni bizantyjskie idee, aspiracje, edukację i sposób życia. Wszystko to pozwala nam mówić o Bizancjum po Bizancjum.