Ocena:
Książka stanowi obszerne studium operacyjne kampanii moskiewskiej z perspektywy sowieckiej, oferując unikalny wgląd w sowiecką strategię wojskową i wyzwania, przed którymi stanęli podczas niemieckiego natarcia. Zawiera szczegółowe analizy bitew, rozważania logistyczne i mapy, ale jest krytykowana za nacjonalistyczną stronniczość i brak dyskusji na temat poszczególnych oficerów i trudnych warunków zimowych wpływających na armie.
Zalety:⬤ Obszerne studium operacyjne z unikalnymi spostrzeżeniami, których nie można znaleźć w poprzednich pracach.
⬤ Szczegółowa analiza sowieckich strategii defensywnych i ofensywnych.
⬤ Zawiera pomocne mapy i porządek bitwy.
⬤ Cenna dla historyków wojskowości i entuzjastów II wojny światowej, szczególnie tych zainteresowanych frontem wschodnim.
⬤ Mocno sowiecki i nacjonalistyczny charakter, co może ograniczać obiektywizm.
⬤ Brak dogłębnej dyskusji na temat poszczególnych oficerów, zwłaszcza niemieckich dowódców.
⬤ Niewystarczające omówienie wpływu warunków zimowych na działania wojenne.
⬤ Niektóre recenzje opisują ją jako graniczącą z komunistyczną propagandą.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
The Battle of Moscow 1941-1942: The Red Army's Defensive Operations and Counter-Offensive Along the Moscow Strategic Direction
"Bitwa o Moskwę, 1941-1942: The Red Army's Defensive Operations and Counteroffensive Along the Moscow Strategic Direction" to szczegółowa analiza jednego z głównych punktów zwrotnych II wojny światowej, widzianego od strony radzieckiej. Bitwa o Moskwę stanowiła punkt kulminacyjny hitlerowskiej "Operacji Barbarossa", której celem było zniszczenie Związku Radzieckiego w jednej kampanii i zapewnienie niemieckiej hegemonii w Europie.
Niepowodzenie skazało Niemcy na długotrwałą wojnę, której nie mogły wygrać. Praca ta pierwotnie ukazała się w 1943 roku pod tytułem "Razgrom Nemetskikh Voisk pod Moskvoi" (Obchód sił niemieckich wokół Moskwy). Praca została opracowana przez sekcję wojskowo-historyczną Sztabu Generalnego Armii Czerwonej, której zadaniem było zbieranie i analizowanie doświadczeń wojennych oraz rozpowszechnianie ich na wyższych szczeblach armii.
Był to zbiorowy wysiłek, w którym uczestniczyło wielu różnych współpracowników, z marszałkiem Borysem Michajłowiczem Szaposznikowem, byłym szefem Sztabu Generalnego Armii Czerwonej, a następnie szefem Akademii Sztabu Generalnego, pełniącym funkcję redaktora generalnego.
Książka podzielona jest na trzy części, z których każda dotyczy konkretnej fazy bitwy. Pierwsza śledzi operacje obronne Frontu Zachodniego wzdłuż kierunku moskiewskiego podczas ostatecznego nacisku Grupy Armii Centrum na stolicę w listopadzie-grudniu 1941 roku.
Studium zwraca szczególną uwagę na opór Armii Czerwonej wobec niemieckich prób oskrzydlenia Moskwy od północy. Równie ważne były operacje obronne na południe od Moskwy, gdzie Niemcy starali się wysunąć swoją drugą flankę. Druga część omawia pierwszą fazę kontrofensywy Armii Czerwonej, która miała na celu odepchnięcie niemieckich kleszczy i usunięcie bezpośredniego zagrożenia dla Moskwy.
Tutaj Sowieci byli w stanie odrzucić Niemców i spłaszczyć oba salienty, szczególnie na południu, gdzie byli w stanie dokonać głębokich wdarć na front wroga na zachodzie i północnym zachodzie. Ostatnia część analizuje dalszy rozwój kontrofensywy do końca stycznia 1942 roku. W tej części podkreślono radzieckie postępy na całym froncie i ich zdeterminowane, ale nieudane próby odcięcia niemieckiego salientu Rzhev-Vyaz'ma.
Od tego momentu front zasadniczo się ustabilizował, po czym wydarzenia przeniosły się na południe. To nowe tłumaczenie na język angielski udostępnia szerszemu gronu czytelników to cenne opracowanie.
