Bitwa nad rzeką Stones: Zapomniany konflikt między Konfederacką Armią Tennessee a Armią Unii Cumberlandu

Opinie czytelników

Książka zawiera szczegółowy opis bitwy nad rzeką Stones River, chwalony za wciągającą narrację, dokładne badania i unikalny wgląd w zaangażowane osobowości. Niektórzy czytelnicy uznali ją jednak za mniej wyczerpującą w porównaniu z innymi pracami na temat podobnych bitew, wskazując na problemy ze śledzeniem różnych przywódców wojskowych i potrzebę lepszych ogólnych map.

Dobrze napisana narracja, dobre spostrzeżenia na temat postaci, zabawne i edukacyjne, wyczerpujące szczegóły dotyczące bitwy i strategii, doskonałe przedstawienie znaczenia bitwy, zawiera pomocne mapy i bogate w anegdotyczne dowody od uczestników bitwy.

Nie tak świetna jak prace innych autorów na temat podobnych bitew, niektórzy czytelnicy uznali ją za mylącą ze względu na wiele wspomnianych nazwisk, brak jasnych map poglądowych i pewne odnotowane nieścisłości faktograficzne. Przepływ między mapami wymaga poprawy.

(na podstawie 26 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Battle of Stones River: The Forgotten Conflict between the Confederate Army of Tennessee and the Union Army of the Cumberland

Zawartość książki:

Trzy dni brutalnych i krwawych walk między wojskami Konfederacji i Unii nad rzeką Stones River w środkowym Tennessee zakończyły się prawie 25 000 ofiar, ale bez wyraźnego zwycięzcy. Oszałamiająca liczba zabitych i rannych dorównała stratom poniesionym w dobrze znanej bitwie pod Shiloh. Korzystając z wcześniej pomijanych źródeł, Larry J. Daniel ratuje tę ważną kampanię przed zapomnieniem. Bitwa nad Stones River, stoczona między 31 grudnia 1862 r. a 2 stycznia 1863 r., była taktycznym remisem, ale okazała się strategicznym zwycięstwem Północy. Według Daniela, porażki Unii pod koniec 1862 roku - zarówno pod Chickasaw Bayou w Mississippi, jak i pod Fredericksburgiem w Wirginii - przekształciły starcie w Tennessee w bardzo potrzebne morale dla Północy.

Studium Daniela dotyczące dwóch antagonistów bitwy, Williama S. Rosecransa z Armii Unii Cumberland i Braxtona Bragga z Konfederackiej Armii Tennessee, przedstawia kontrasty w przywództwie i serię błędów. Żołnierze Unii lubili towarzyską naturę Rosecransa, podczas gdy Bragg zyskał reputację aspołecznego i podejrzliwego. Rosecrans wygrał swoją poprzednią bitwę pod Koryntem, a Bragg poniósł porażkę w niedawnej kampanii w Kentucky. Jednak pomimo pozornej przewagi Rosecransa, obaj dowódcy popełnili poważne błędy. Mając zaledwie kilkaset metrów dzielących linie, Rosecrans pozwolił Konfederatom zaskoczyć i poprowadzić jego prawy pierścień. Ostatecznie presja Unii zmusiła Bragga do ataku dywizją, co było katastrofalnym posunięciem. Żadna ze stron nie mogła odnieść zwycięstwa na polu bitwy.

W następstwie krwawego konfliktu dowódcy Unii i północne gazety przedstawiały impas jako zwycięstwo, wzmacniając zaufanie do administracji Lincolna i zmniejszając perspektywy "pokojowego skrzydła" północnej Partii Demokratycznej. Na południu impas doprowadził do ciągłych kłótni w zachodnim dowództwie Konfederacji i pogardy dla Braxtona Bragga.